ΑΠΟΨΕΙΣ Κατώτατος Μισθός: Υπερβολικά Ψηλός

Κατώτατος Μισθός: Υπερβολικά Ψηλός

Κατώτατος Μισθός: Υπερβολικά Ψηλός

Δεν ξέρω αν η υπουργός Εργασίας έχει διαβουλευθεί με κάποιο οικονομολόγο για την αναγκαιότητα αύξησης του κατώτατου μισθού σαν κάποιας μορφής μέτρου κοινωνικής προστασίας.  Είμαι από τους οικονομολόγους που θα ήταν θετικά προδιαθετιμένοι να δεχθούν ότι μία μικρή αύξηση δεν θα ήταν τραγική για την ανεργία.  Αλλά πλέον δεν μιλούμε για μικρές αυξήσεις.  Πλέον μιλούμε για ποσά που θα κάνουν κάποιο καταστηματάρχη είτε να κλείσει το μικρομάγαζο του είτε να δουλέψει αυτός μερικά απογεύματα παρά να πληρώσει τον κατώτατο μισθό της Κύπρου.Συγκριτικά με άλλες χώρες με πολύ ψηλότερους μισθούς (Αμερική και Ευρώπη) έχουμε πολύ ψηλό κατώτατο μισθό.  Συγκεκριμένα, από τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, έχουμε το εξής σχεδιάγραμμα. Με τον καινούργιο μας κατώτατο μισθό των €924 το μήνα είμαστε σχεδόν στην πρώτη κατηγορία χωρών όπως η Αγγλία και η Γαλλία, και αν υποτιμηθεί λίγο το δολλάριο θα έχουμε ξεπεράσει και την Αμερική. Φυσικά με €1000 στην Αγγλία δεν πληρώνεις καν το ενοίκιο και τα έξοδα φαγητού, ενώ στην Κύπρο μπορεί κάποιος να ζήσει (τουλάχιστον κάποιοι από μας σαν φοιτητές ζούσαν με αυτά τα χρήματα σαν μεταπτυχιακοί συνεργάτες καθηγητών στην Αμερική).  Αν δείξουμε τον κατώτατο μισθό σαν ποσοστό του μέσου μισθού, δηλαδή, θα έχουμε την ακόλουθη εικόνα: Σε όλες τις πιο πάνω χώρες (Αμερική, Αγγλία, Γαλλία, Σουηδία (βάζω και τις Σκανδιναβικές για να μην κατηγορηθώ ότι είμαι και πολύ νεοφιλελεύθερος)) ο κατώτατος σε σχέση με το μέσο μισθό κυμαίνεται μεταξύ 30 και 50 τοις εκατό.  Στην Κύπρο, σύμφωνα με μελέτες του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κύπρου ήταν ήδη 50% πριν την καινούργια αύξηση της υπουργού Εργασίας! Συγκριτικά με το επερχόμενο οικονομικό τσουνάμι (προβλήματα τραπεζών, διεθνής συγκυρία, αβεβαιότητα στην Ελλάδα, αναγκαστική δημοσιονομική εξυγίανση και περαιτέρω μείωση μισθών) έχουμε σχεδόν διπλάσιο κατώτατο μισθό από ότι έχει επιβληθεί με τα καινούργια μέτρα στην Ελλάδα.  Έχουμε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, έχουμε ξενοδοχεία τα οποία είναι πιο ακριβά από το Μανχάταν, έχουμε άνεργους που θα ήθελαν να δουλέψουν με €700 και €500 το μήνα αλλά η αξιότιμη υπουργός προτιμά να τους έχει αυτούς στην ανεργία περιμένοντας για μια παραδεισένια θέση στα €924.  Τη θέση που μια απλή περιδιάβαση στη Λήδρας θα πείσει την κυρία υπουργό ότι δεν πρόκειται ποτέ να έρθει, διότι ο απλός καταστηματάρχης είτε θα κλείσει εκείνο το ένα πρωινό που θα είχε τον υπάλληλο εκεί, είτε θα μείνει εκείνος μερικές περίσσιες ώρες παρά να διακινδυνεύει να παρανομήσει και να προσλάβει κάποιο που εναγωνίως ζητά εργασία στα €500. Πιστεύω ότι έχει φτάσει πλέον ο καιρός για οικονομική πολιτική με έμφαση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανέργων.  Καιρός για οικονομική πολιτική με δεδομένα και αριθμούς παρά με ευχολόγια και ευσεβοποθισμούς.  Καιρός για οικονομική πολιτική μελετημένη παρά βασισμένη σε συντεχνιακές ιδεοληψίες.  Δυστυχώς θα πρέπει να πάει η ανεργία στο 15% για να αντιληφθεί η κυρία υπουργός γιατί, όπως λέει και ο Επιτάφιος, «Φρίττουσιν οι νόες»…  Ο Αλέξανδρος Μιχαηλίδης είναι καθηγητής χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.

NEWSLETTER