Τρεις συμβουλές για το νέο Διοικητή

 Μετά από μεγάλη (και αδικαιολόγητη) καθυστέρηση, η κυβέρνηση επιτέλους ανακοίνωσε το νέο διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας.  Ο κ. Δημητριάδης μπορεί να μην είναι προσφιλής με τις απόψεις του σε διάφορους οικονομικούς κύκλους, αλλά όλοι μας πρέπει να τον στηρίξουμε στη δύσκολη προσπάθεια του να επιλύσει τα γνωστά προβλήματα με τις κυπριακές τράπεζες. Όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο μου άρθρο, η επιλογή του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας είναι κρίσιμης σημασίας, αφού το εν λόγω άτομο θα παίξει ίσως τον πιο καθοριστικό ρόλο για την επίλυση της κρίσης.  Τρεις είναι οι συμβουλές που θα έδινα στο νέο διοικητή όσο αφορά τα επόμενα του βήματα. Πρώτο, τώρα είναι η ώρα για επίλυση των προβλημάτων με τις τράπεζες και όχι για ξεκαθάρισμα λογαριασμών.  Φυσικά και είναι απαραίτητο να εντοπιστούν και ν’ αποδοθούν ευθύνες για τους λόγους που έχουν οδηγήσει στην τωρινή κατάσταση μέσω μιας ολοκληρωμένης και (κυρίως) ανεξάρτητης έρευνας.  Τα μαθήματα από μια τέτοια έρευνα θα είνα χρήσιμα και στη μελλοντική διαμόρφωση ενός καλύτερου ρυθμιστικού πλαισίου για το χρηματοοικονομικό τομέα, κάτι το οποίο είχα θίξει σε πρόσφατη παρουσίαση μου στην Κεντρική Τράπεζα.  Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει μετά που θα βρεθούν λύσεις για την επανακεφαλαιοποίηση των δύο μεγάλων κυπριακών τραπεζών.  Τυχόν έναρξη έρευνας σε αυτό το διάστημα θα διχάσει τόσο την Κεντρική Τράπεζα όσο και το πολιτικό σύστημα, κάτι το οποίο θα υπονομεύσει οποιαδήποτε προσπάθεια λύσης της κρίσεως. Δεύτερο, δεν υπάρχει τόπος για δογματισμούς.  Ένα σημαντικό μάθημα το οποίο πηγάζει από τη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση και τις προσπάθειες επίλυσης της είναι ότι η οικονομική θεωρία δεν προσφέρει πάντα ξεκάθαρες λύσεις (ένα γνωστό ανέκδοτο στο πανεπιστήμιο ήταν ότι κάθε χρόνο οι ερωτήσεις στις τελικές εξετάσεις των οικονομικών είναι οι ίδιες, αλλά οι σωστές απαντήσεις διαρκώς διαφέρουν).  Ακόμα και στις περιπτώσεις που οι λύσεις είναι σχετικά γνωστές, είναι η δυνατότητα καλής επικοινωνίας, πραγματισμού και πολιτικής δεξιότητας που φέρνουν αποτελέσματα.  Οι προσωπικές απόψεις του νέου διοικητή αναφορικά με την πολιτική της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας σίγουρα δεν θα είναι αρεστές σε άλλους συνάδελφους του στη Φρανκφούρτη, γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να προσφέρει εποικοδομητικές απόψεις και να κτίσει γέφυρες επικοινωνίας και συναίνεσης. Τρίτο, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας πρέπει να συνεχίσει να δίνει συμβουλές για την οικονομική πολιτική στην κυβέρνηση.  Μπορεί να μη χρειάζεται να το κάνει τόσο δημόσια ή έντονα όσο ο προκάτοχος του, αλλά η κυβέρνηση χρειάζεται μια ανεξάρτητη και αντικειμενική γνώμη όσο αφορά την οικονομική της πολιτική.  Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό το τωρινό διάστημα αφού προβλέπω ότι η προσφυγή της Κύπρου στο μηχανισμό είναι πια σχεδόν δεδομένη και ίσως επιθυμητή (θα έχω περισσότερα να πω για αυτό το θέμα σε μελλοντικό μου blog).  Ο Κωνσταντίνος Στεφάνου είναι Ανώτερος Οικονομολόγος για Χρηματοοικονομικά Θέματα στην Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank). Τα τελευταία χρόνια είναι με απόσπαση στο Συμβούλιο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (Financial Stability Board) που έχει έδρα την Βασιλεία της Ελβετίας. Έχει σπουδάσει Οικονομικά και Δημόσια Πολιτική στα πανεπιστήμια του Cambridge και Harvard αντίστοιχα. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυστηρά προσωπικές.