Το πολιτικό κόστος της αδράνειας

 Το ξεκίνημα του νέου έτους βρίσκει την Κυπριακή οικονομία σε φάση ανάκαμψης. Όμως όλες οι ενδείξεις και εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι η ανάκαμψη θα είναι βραδεία και εύθραυστη. Παρόλο που η αρνητική πορεία του ΑΕΠ έχει αντιστραφεί από τα μέσα του περασμένου χρόνου, η ανεργία εξακολουθεί να βρίσκεται σε ψηλά επίπεδα. Πολλές επιχειρήσεις που κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες όλο αυτό το διάστημα για να αποφύγουν τις απολύσεις βρίσκονται τώρα υπό πίεση. Αν η οικονομία δεν πάρει μπρος σύντομα, υπάρχει ο κίνδυνος για περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης στην αγορά εργασίας.  Η αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας εξαρτάται ασφαλώς σε μεγάλο βαθμό από εξωγενείς παράγοντες. Θα ήταν όμως μεγάλο λάθος να καθίσουμε και να περιμένουμε την ανάπτυξη να έρθει από αλλού. Η οικονομία μας παρουσιάζει διαρθρωτικά προβλήματα τα οποία αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Η χρονιά που πέρασε αποτελούσε μια ευνοϊκή συγκυρία για τη λήψη διορθωτικών μέτρων - κυρίως όσον αφορά τα δημόσια οικονομικά αλλά όχι μόνο - που δυστυχώς αφέθηκε να περάσει ανεκμετάλλευτη. Το πολιτικό μας σύστημα απέτυχε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, κυρίως διότι η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί το μέγεθος των δημοσιονομικών προκλήσεων. Οι υποσχέσεις του κράτους προς τους υπαλλήλους του υπό τη μορφή μισθών και συντάξεων είναι ασήκωτες και θα αποτελούν βαρίδι στην οικονομία για τις επόμενες δεκαετίες. Ο διάλογος και η λήψη αποφάσεων μετατίθενται σε βάθος χρόνου.   Οι πολίτες, από τη μεριά τους, δείχνουν να έχουν επίγνωση της κατάστασης. Η δημοσκόπηση που δημοσίευσε η "Καθημερινή" πριν ένα περίπου μήνα είχε ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία. 83% των ερωτηθέντων δήλωσαν λίγο ή καθόλου αισιόδοξοι για την πορεία της οικονομίας το 2011. Ως ποιο σημαντικό μέτρο για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών οι ερωτηθέντες κατέταξαν τον περιορισμό του κρατικού μισθολογίου (ποσοστό 57%) με δεύτερη την πάταξη της φοροδιαφυγής (40%). Το 68% θεωρεί ότι οι μισθοί και τα ωφελήματα των υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι υπερβολικά σε σχέση με την εργασία που προσφέρουν. Ανάμεσα στους πολιτικούς και διαμορφωτές οικονομικής πολιτικής, τον ψηλότερο βαθμό παίρνει ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, ακολουθούμενος από τους Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλα Παπαδόπουλο. Οι ίδιοι βουλευτές φιγουράρουν στις δύο πρώτες θέσεις (με αντίθετη σειρά) στην κατάταξη των ικανότερων βουλευτών σε μια άλλη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στον "Πολίτη". Οι δύο πολιτικοί που πίεσαν περισσότερο για το θέμα του κρατικού μισθολογίου απολαμβάνουν της εκτίμησης των πολιτών.  Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων καταρρίπτουν τους φόβους περί πολιτικού κόστους που θα επωμιστούν όσοι τολμήσουν να συγκρουστούν με την ΠΑΣΥΔΥ. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δυσανασχετεί για την αδυναμία των κομμάτων να λάβουν μέτρα και θα επικροτήσει μια προσπάθεια εκλογίκευσης των μισθών και ωφελημάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Το πολιτικό κόστος της αδράνειας ίσως είναι μεγαλύτερο από το κόστος της δράσης.  Σωφρόνης Κληρίδης Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών  Πανεπιστήμιο Κύπρου