Αντιφατικά μηνύματα και απουσία συντονισμού

 Τα γεγονότα του τελευταίου δεκαημέρου μόνο κατάθλιψη θα μπορούσαν να προκαλέσουν σε όσους αγωνιούν για την πορεία της κυπριακής οικονομίας.  Η υποβάθμιση της Κύπρου από τους S&P δείχνει ότι οι διεθνείς οίκοι ανησυχούν για την έκθεση των κυπριακών τραπεζών σε Ελληνικά ομόλογα και την Ελληνική οικονομία γενικότερα.  Είναι δύσκολο να κρίνει κανείς σε ποια βαθμό οι ανησυχίες είναι δικαιολογημένες και σε ποιο βαθμό αντανακλούν τη νευρικότητα που επικρατεί στις αγορές.  Το σίγουρο είναι ότι οι ανησυχίες των οίκων μας επηρεάζουν και συνεπώς πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.  Η σωστή αντίδραση από μέρους μας θα ήταν μια συντονισμένη προσπάθεια να καθησυχαστούν οι αγορές με την παράθεση στοιχείων και τη λήψη προληπτικών μέτρων.   Αντί αυτού, η πρώτη αντίδραση ήταν μια λακωνική ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών που έκανε με την υποχρεωτική αναφορά στην ευρωστία του Κυπριακού τραπεζικού συστήματος αλλά την ίδια στιγμή δακτυλόδειχνε την Κεντρική Τράπεζα και το Διοικητή της ως υπαίτιους της υποβάθμισης.  Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση απέφυγε την ουσία και μετέθεσε τις ευθύνες αλλού δεν νομίζω να εντυπωσίασε τους οίκους αξιολόγησης.   Υπάρχει όμως μια γενικότερη ασάφεια όσον αφορά την αξιολόγηση από πλευράς κυβέρνησης των πιθανών κινδύνων που αντιμετωπίζει το τραπεζικό σύστημα.  Η κυβερνητική πρόταση για φορολόγηση των τραπεζών στηρίχθηκε στη θέση ότι οι τράπεζες πραγματοποιούν υπερκέρδη.  Η κυβέρνηση δεν διστάζει να απευθυνθεί στις τράπεζες για δανεισμό, ενώ οι τράπεζες πιέζονται από διάφορες πλευρές για χαμηλότερα επιτόκια και περισσότερες χορηγήσεις.  Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη διάσκεψη της περασμένης Τρίτης κατηγόρησε τους οίκους αξιολόγησης ότι κινδυνολογούν αλλά ταυτόχρονα άφησε αιχμές κατά του Διοικητή για την επέκταση των τραπεζών στην Ελλάδα.  Ούτε αυτά τα αντιφατικά μηνύματα συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας καλής εικόνας για την Κύπρο στα μάτια των ξένων αξιολογητών.   Όμως εκείνο που πλήττει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο την εικόνα της Κύπρου είναι η έκταση που έχει λάβει η ρήξη μεταξύ κυβέρνησης και Διοικητή.  Η σύγκρουση χρονολογείται από τα τέλη του 2007.  Μετά την εκλογή Χριστόφια η κυβέρνηση συγκρούστηκε με το Διοικητή για δηλώσεις του τελευταίου για την ΑΤΑ, για το θέμα της πώλησης του χρυσού, για τη μεταφορά της έδρας της Μαρφίν και πάει λέγοντας.  Τον τελευταίο χρόνο υπήρξε σοβαρή διαφωνία ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των δημοσιονομικών προβλημάτων.   Αφήνουμε κατά μέρος το γεγονός ότι οι απόψεις του Διοικητή συμπίπτουν συνήθως με τις απόψεις των περισσότερων οικονομολόγων και αναλυτών.  Η κυβέρνηση δικαιούται να έχει τη δική της γραμμή.  Όμως δεν είναι υγιής η συνεχής αμφισβήτηση ενός από τους σημαντικότερους πολιτειακούς αξιωματούχους από την ίδια την κυβέρνηση.  Δεν είναι υγιής η έλλειψη συντονισμού μεταξύ υπουργείου Οικονομικών και Κεντρικής Τράπεζας.  Η οικονομία αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις.  Πρέπει το γρηγορότερο να βρεθεί μια φόρμουλα επικοινωνίας για να μπορέσουμε να τις αντιμετωπίσουμε.   Σωφρόνης Κληρίδης Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών  Πανεπιστήμιο Κύπρου