Υπάρχει πρόβλημα, η Κυβέρνηση τι θα κάνει, έχει σχέδιο β;

Χθες ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) επιβεβαίωσε αυτό που ήταν ήδη γνωστό. Ότι το εμβόλιο της AstraZeneca συνδέεται με πολύ σπάνιες περιπτώσεις ασυνήθιστων θρόμβων αίματος και ότι το συνολικό ισοζύγιο οφέλους - ρίσκου παραμένει θετικό. Δηλαδή, μεταξύ του μη εμβολιασμού και του εμβολιασμού, με το συγκεκριμένο σκεύασμα, ο πολίτης πρέπει να επιλέξει τον εμβολιασμό.

Ακούγεται ως ένα λογικό επιχείρημα. Και η επισήμανση ότι κανένα φάρμακο δεν είναι χωρίς πιθανές παρενέργειες, δεν είναι λάθος. Αν μάλιστα διαβάσει κάποιος το χαρτί που είναι στο κουτί των χαπιών παρακεταμόλης (κοινώς γνωστή ως Panadol), τα οποία καταναλώνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, τότε θα δεχθεί την επιχειρηματολογία που διατυπώνεται για τη χρήση του AstraZeneca.

Το θέμα όμως με το συγκεκριμένο εμβόλιο δεν είναι τόσο απλό. Και εννοείται φυσικά ότι δε θα μπω στην επιχειρηματολογία κατά πόσο πρέπει ή δε πρέπει κάποιος να εμβολιαστεί. Αυτό εναπόκειται στον κάθε ένα ξεχωριστά.

Θέλω όμως να σημειώσω ότι έναντι του συγκεκριμένου εμβολίου έχει σχηματιστεί τόσο μεγάλη προκατάληψη που ουσιαστικά, σε μεγάλο βαθμό, το θέτει εκτός των επιλογών των πολιτών. Εξ ου και χθες το πρωί, μέσα σε δύο λεπτά, διευθετήθηκαν περίπου 4 χιλ. ραντεβού για άλλα δυο εμβόλια και μόλις 200 για το AstraZeneca.

Η καχυποψία απέναντι στο συγκεκριμένο εμβόλιο δεν είναι τυχαία. Από την ένταξη στο εμβολιαστικό πρόγραμμα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει περάσει από πολλές «δοκιμασίες». Αρχικά θεωρήθηκε «ακατάλληλο» για εμβολιασμό ατόμων άνω των 65 ετών. Κάποιες μάλιστα χώρες για ένα διάστημα δεν το χορηγούσαν σε άτομα από τα 55 έτη και άνω. Τότε, δηλαδή μόλις πριν από δύο μήνες, καταγράφηκε ένα αλαλούμ διαφορετικών πολιτικών εντός της ΕΕ. Κάπου 14 κράτη περιόρισαν ηλικιακά τις ομάδες για εμβολιασμό με το AstraZeneca ενώ άλλες όχι.

Όταν έληξε αυτό το θέμα και επανήλθε στη φαρέτρα των υγειονομικών υπηρεσιών των χωρών το συγκεκριμένο εμβόλιο, βγήκε στην επιφάνεια το θέμα των πιθανών θρομβώσεων. Και άρχισαν οι χώρες, προτού ακόμα εκδώσει τη γνωμάτευσή του ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, να ανακοινώνουν ότι τώρα, δε θα χορηγούν το εμβόλιο της AstraZeneca σε πολίτες τους κάτω των 60 ή των 55 ετών.

Και φυσικά η σύγχυση στον απλό πολίτη επανήλθε. Επανήλθε μαζί και ένα σημαντικό ζήτημα και ερώτημα: Τι πρέπει να γίνει από τούδε και στο εξής;

Ο εμβολιασμός δεν είναι υποχρεωτικός και δεν μπορούσε εξάλλου να είναι. Εάν όμως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν αποφασίσει να εμβολιαστεί, τότε ανατρέπεται ο όλος σχεδιασμός, με όλες τις σοβαρές συνεπακόλουθες παρενέργειες. Τόσο σε ότι αφορά τη δημόσια υγεία, όσο την επαναφορά μας στην κανονικότητα και στην επανεκκίνηση της οικονομίας.

Είναι εκτίμησή μου ότι οι αμφιβολίες ως προς το συγκεκριμένο εμβόλιο δεν πρόκειται ούτε να εκλείψουν ούτε να μειωθούν σε βαθμό που δε θα αναστέλλεται το εμβολιαστικό πρόγραμμα της χώρας. Και για να λήξει ή τουλάχιστον να μετριαστεί το πρόβλημα, θα πρέπει να προσφερθούν στους πολίτες επιλογές άλλων εμβολίων.

Η Κυβέρνηση επομένως, θα πρέπει τάχιστα να περάσει σε σχέδιο β. Που ελπίζω να υπάρχει. Διότι υπήρχε ο χρόνος να το καταρτίσει. Το εμβόλιο της AstraZeneca δίκαια ή άδικα βρίσκεται στο στόχαστρο εδώ και καιρό. Και η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας ελπίζω να έχουν λάβει υπόψη ότι υπήρχε αυτός ο κίνδυνος και να είναι προετοιμασμένοι.

Θα μου πείτε ότι είναι πολύ δύσκολο μέσα σε αυτήν την κατάσταση που όλος ο κόσμος ζητά εμβόλια και η παραγωγή δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει τη ζήτηση, να αντικαταστήσεις μέσα σε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα ένα εμβόλιο με κάποια άλλα. Και θα συμφωνήσω. Οι ηγέτες όμως, στα δύσκολα φαίνονται. Και οι σημερινοί θα κριθούν πολύ αυστηρά. Όχι γιατί είναι θέμα ιδιοτροπίας, αλλά γιατί είναι θέμα δημόσιας υγείας, επιστροφής στην κανονικότητα, οικονομίας και τελικά και γενικά, επιβίωσης.

Επιβίωσης βιολογικά, επιβίωσης οικονομικά, επιβίωσης στη βάση μιας ικανοποιητικής διαβίωσης.