Από 'ν θέλει να πά' στον μύλον...

«Από 'ν θέλει να πά' στον μύλον, πέντε μέρες κοσσινίζει». Μια παροιμία που ταιριάζει γάντι στο λαλίστατο Υπουργό Εργασίας, Γιάννη Παναγιώτου. Μας είπε την Τρίτη 15 Οκτωβρίου πως αν οι συντεχνίες δε δεχθούν την πρότασή του για το πέναλτι του 12% στις συντάξεις, τότε το θέμα θα μπει στα συρτάρια και θα επανέλθει το 2026 όταν θα επιχειρηθεί σημαντική μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού. - Μια παρένθεση: Ελπίζω μόνο να μην είναι όπως τη μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση που την έκαναν για να εξοικονομηθούν οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι και τώρα ζητούν πρόσθετα κονδύλια και εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας.

Εν πάση περιπτώσει, η πολιτική του Υπουργού Εργασίας και κατ’ επέκταση της Κυβέρνησης στο θέμα του πέναλτι του 12% θεωρώ ότι είναι ξεκάθαρη: Κωλυσιεργούν σπρώχνοντας το θέμα όσο γίνεται πάρα κάτω. Κι αυτό ήταν φανερό από την αρχή που ανέλαβαν την εξουσία. Αρχικά διακατέχονταν από πλήρη άρνηση και όταν στη συνέχεια αναγκάστηκαν να ασχοληθούν με αυτό, απλώς κωλυσιεργούσαν. Το έσπρωχναν από εβδομάδα σε εβδομάδα και από μήνα σε μήνα, παρακάτω. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι προτάσεις του κ. Παναγιώτου. Μέχρι στιγμής έχει εισηγηθεί πράγματα που γνωρίζει ότι δε πρόκειται να γίνουν αποδεχτά. Τώρα μας λέει και το πρωτάκουστο πως δεν πρόκειται να καταθέσει στη Βουλή πρόταση εάν εκ των προτέρων δεν γνωρίζει ότι θα υιοθετηθεί! Εάν αυτή όμως θα είναι από τούδε και στο εξής η πολιτική της Κυβέρνησης τότε κανένα νομοσχέδιο και κανένας κανονισμός δεν πρέπει να κατατίθεται στη Βουλή. Ούτε καν ο ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός. Διότι τίποτε και κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί εκ των προτέρων την έγκριση και υιοθέτησή τους.

Τέτοιες πολιτικές όμως κ. Υπουργέ, όπως πρέπει να γνωρίζεται, ακολουθούνται μόνο σε δικτατορίες. Εκτός εάν αποδεχθούμε ως απόλυτα ορθή την επισήμανση του δημάρχου Πάφου, Φαίδωνα Φαίδωνος ότι «ζούμε τη δικτατορία των μετρίων».

Φυσικά μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν και τα κόμματα. Τα οποία ποτέ δε θα τολμούσαν να μην υπερψηφίσουν τις αυξήσεις προς τους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα εκτός κι αν διευθετηθεί το πρόβλημα με το πέναλτι στις συντάξεις και αυξηθούν οι χαμηλές συντάξεις του ΤΚΑ, είτε με απ’ ευθείας αύξηση από το Ταμείο είτε με ειδικές χορηγίες από το κράτος. Το οποίο, όταν αφορά τους μισθούς και τις συντάξεις των ιδίων και των τακτοποιημένων τους, ούτε δημοσιονομικοί κανόνες ισχύουν ούτε μπαμπούλες του παρελθόντος επικαλούνται!

Σωστά τα λέω κύριε Πρόεδρε Χριστοδουλίδη που μας μιλάς για συνετή δημοσιονομική πολιτική όταν αφορά τους φτωχούς και τους ευάλωτους, κι άλλα πράττεις όταν αφορά τους υπόλοιπους, τις πολιτικοκομματικές σκοπιμότητες, τις εταιρείες, τους εταίρους και τους συνεταίρους!

Δημοσιογράφος

[email protected]