Πόσοι «Γιασεμίδηδες» πρέπει να μας κτυπήσουν καμπανάκι;

Την περασμένη Κυριακή δημοσιεύσαμε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Αυτήν του Τάσου Γιασεμίδη, οικονομολόγου και συνέταιρου στην KPMG. Παρόλο που ήταν μια μεγάλη σε έκταση συνέντευξη εντούτοις το περιεχόμενό της ήταν τόσο ενδιαφέρον που όποιος ξεκινούσε να τη διαβάσει δε θα την άφηνε στη μέση. Και ο λόγος είναι απλός. Επρόκειτο για μια συνέντευξη από ένα άνθρωπο που γνωρίζει το αντικείμενο του, είναι τεχνοκράτης και όχι πολιτικός και το πιο σημαντικό, έχει γνώση της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας. Πράγμα που δεν έχουν οι πλείστοι πολιτικοί. Κυρίως στην Κύπρο. Καθότιπολλοί από αυτούς που σήμερα μας κυβερνούν, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στα κόμματα ή και μέσα στη δημόσια υπηρεσία. Δε πλάστηκαν στο ζυμωτήρι της αγοράς και της οικονομίας και δεν είχαν την ευκαιρία τις γνώσεις τους να τις δοκιμάσουν και να δοκιμαστούν και οι ίδιοι επί του πρακτέου.

Άνθρωποι όπως ο κ. Γιασεμίδης υπάρχουν πολλοί στην Κύπρο και από αυτούς θα έπρεπε να αντλούν γνώση οι κυβερνήσεις. Με μια όμως προϋπόθεση: τα όσα θα τους εισηγηθούν να μην αλλοιωθούν στην πορεία όταν θα περάσουν από τους κομματικούς φακούς σκοπιμοτήτων και προσωπικών ή κομματικών στόχων.

Τα πράγματα είναι περισσότερο απλά από όσο νομίζουμε πολλές φορές. Φτάνει να υπάρχει η βούληση να γίνουν τομές, να χαθούν κεκτημένα, να δυσαρεστηθούν «φίλοι» και ψηφοφόροι και να ξεπεραστούν λαϊκισμοί και δογματισμοί.

•Πόσες φορές και πόσοι «Γιασεμίδηδες» πρέπει για παράδειγμα να κρούσουν το κουδούνι ότι οι εποχές που η Κύπρος προσέλκυε επενδυτές και εταιρείες λόγω του χαμηλού εταιρικού φορολογικού συντελεστή έχουν περάσει, για να τους ακούσουν αυτοί που πρέπει;

•Πόσες φορές πρέπει να ειπωθεί ότι «τα μεγαλύτερα ζητήματα προκύπτουν από την παρουσία γραφειοκρατικών εμποδίων και νοοτροπίας περασμένων εποχών σε ορισμένα τμήματα, στοιχεία που δημιουργούν αρνητική εικόνα στον επιχειρηματικό κόσμο»;.

•Πόσοι ακόμα πρέπει να μας υποδείξουν ότι «νομοθετικές ρυθμίσεις όπως αυτές των διασυνοριακών ταμείων πρόνοιας και των εναλλακτικών ιδρυμάτων (foundations), καθώς και της δυνατότητας αδειοδότησης ιδρυμάτων ηλεκτρονικών πληρωμών (electronic money institutions) πρέπει να προχωρήσουν το συντομότερο»;.

•Ότι «είναι σημαντικό να αξιολογούνται σε συνεχή βάση οι διεθνείς εξελίξεις ώστε να λαμβάνονται διορθωτικά μέτρα εκεί και όπου χρειάζεται, ώστε η χώρα να παραμένει ανταγωνιστική»;

•Πως «πέραν των επιδομάτων και χορηγιών, απαιτείται ο σχεδιασμός της επόμενης μέρας τόσο για την οικονομία στο σύνολο της αλλά και για τους επιμέρους τομείς, με τη συζήτηση μέτρων και στόχων υλοποιήσιμων, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μεσο – μακροπρόθεσμα»;.

•Ότι «οι διοικήσεις των επιχειρήσεων δεν πρέπει να μείνουν αδρανείς χωρίς κανέναν προγραμματισμό, εφόσον κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό καθώς θα καλεστούν να επιβιώσουν σε ένα πολύ δύσκολο οικονομικό περιβάλλον»;.

Ο κορωνοϊός κάποια στιγμή θα είναι όπως οποιοσδήποτε άλλος ιός και η οικονομία και κοινωνία πρέπει να επανέλθουν στην κανονικότητα. Δυστυχώς και ευτυχώς ταυτόχρονα, αυτή η «κανονικότητα» δε θα είναι όπως της προ πανδημίας εποχή. Και θα πρέπει όλοι να προσαρμοστούμε ανάλογα. Όχι όμως προς τα κάτω αλλά προς τα πάνω. Με αποφάσεις και δράσεις που θα μας οδηγούν μπροστά, θα δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, θα διανοίγουν νέες ευκαιρίες και θα αναβαθμίζουν το βιοτικό μας επίπεδο και την καθημερινότητά μας. Και τα κονδύλια υπάρχουν. Τα προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Ενός μηχανισμού €672,5 δισ. που βρίσκεται στον πυρήνα της προσπάθειας «Next Generation EU», ενός σχεδίου €750 δισ.

([email protected])