Ποιος θα προσφέρει μεγαλύτερη γη και περισσότερο ύδωρ;

Στη Βουλή έβγαλαν τις τελευταίες μέρες 13 προτάσεις νόμου από τα συρτάρια που αφορούν κυρίως το πλαίσιο των εκποιήσεων και θέλουν άρον άρον να επιφέρουν σε αυτό τροποποιήσεις. Βλέπετε έχουμε το Μάιο βουλευτικές εκλογές και ο αγώνας των κομμάτων επικεντρώνεται κυρίως στο ποιο θα χαϊδέψει περισσότερο τα αφτιά των ψηφοφόρων. Εξαιτίας της γενικής απαξίωσης που τυγχάνουν τα κόμματα, αναζητούν τρόπους να πείσουν ομάδες ψηφοφόρων να προσέλθουν στις κάλπες και να τα ψηφίσουν. Και στη μέση μπαίνει βέβαια και ο ανταγωνισμός μεταξύ των υποψηφίων του ιδίου κόμματος. Και επειδή οι τράπεζες είναι ένα θέμα που πουλά, συνωστίζονται στη γραμμή κόμματα και βουλευτές, ως προς το ποιο κόμμα και ποιος υποψήφιος θα προσφέρει μεγαλύτερη γη και περισσότερο ύδωρ.

Ούτε η Κυβέρνηση έχει κόψει πίσω, αλλά για τα της Κυβέρνησης θα ασχοληθώ σε επόμενο άρθρο μου.

Ενόψει λοιπόν των εκλογών η Επιτροπή Οικονομικών θυμήθηκε 13 προτάσεις νόμου που πολλές χρονολογούνται από το 2015 και στις πλείστες υπάρχει και συνταγματικό κώλυμα. Αυτό όμως αυτή τη στιγμή ούτε σημασία έχει ούτε και μετρά. Μετρούν οι ψήφοι και οι σταυροί.

Αυτή η νοοτροπία των τροποποιήσεων σε σημαντικά νομοθετήματα στο παρά πέντε εκλογών, δεν είναι καινούργιο φρούτο. Είναι μια ασθένεια δεκαετιών που άρχισε να εντοπίζεται κυρίως μετά την εισαγωγή στο εκλογικό σύστημα των σταυρών προτίμησης και που με τα χρόνια κατάντησε καρκίνωμα. Θυμίζω τη σοφή κουβέντα του Μιχάλη Παπαπέτρου γύρω στο 1990 που ανέφερε πως «όποιος παίξει πουρούν έξω από τη Βουλή παίρνει ότι ζητήσει».

Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι καμία από τις 13 προτάσεις νόμου είναι άνευ αξίας. Σε σοβαρά όμως νομοθετήματα δε μπορεί να γίνονται τροποποιήσεις στο πόδι. Και αυτό είναι που προωθείται σήμερα στη Βουλή ενόψει βουλευτικών εκλογών. Και είναι ένα κακόγουστο και επικίνδυνο έργο που, δυστυχώς, έχουμε ξαναδεί.

Η ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και συμφερόντων καταναλωτών – τραπεζών είναι απαραίτητη σε μια σωστά ευνομούμενη πολιτεία. Και παρόλο που σήμερα υπάρχει ανισορροπία, ιδιαίτερα σε βάρος των μικρών δανειοληπτών, η εισαγωγή ρυθμίσεων που δεν έχουν μελετηθεί στο βάθος και το πλάτος που επιβάλλει η σοβαρότητα και επικινδυνότητα του θέματος, δεν θα εξυπηρετήσει κανένα. Εκτός από προεκλογικές σκοπιμότητες.