Ποιοι θα καθορίσουν τις εξελίξεις, οι ηγέτες ή οι μνηστήρες;

Χθες οι πρόεδροι του ΔΗΣΥ και της ΕΔΕΚ, Αβέρωφ Νεοφύτου και Μαρίνος Σιζόπουλος συναντήθηκαν ξανά για να συζητήσουν τα του κρατικού προϋπολογισμού σε μια προσπάθεια να πεισθούν στην ΕΔΕΚ να υπερψηφίσουν το κείμενο την ερχόμενη Πέμπτη. Δεν ξέρω εάν ήταν η τρίτη, η τέταρτη ή η πέμπτη συνάντηση των δυο το τελευταίο διάστημα, είναι όμως μια ένδειξη της επιπολαιότητας που τα κόμματα χειρίζονται σοβαρά ζητήματα. Και η έγκριση του κρατικού προϋπολογισμού είναι το σοβαρότερο των ημερών, ακόμα και της κατάστασης με τον κορωνοϊό. Διότι χωρίς προϋπολογισμό δεν υπάρχει δυνατότητα λήψης μέτρων.

Το θετικό είναι ότι ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ άφησε να νοηθεί ότι το κόμμα του θα εγκρίνει τον προϋπολογισμό είτε ικανοποιηθούν είτε όχι τα τρία αιτήματά τους που εκκρεμούν.

«Γνωρίζουμε το μέγεθος των δυνατοτήτων μας, όμως δεν εγκαταλείπουμε τις προσπάθειες μας να στηρίξουμε εποικοδομητικά τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού (…) Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι με δικές μας προτάσεις θα οδηγήσουμε είτε σε οικονομικό εκτροχιασμό τον προϋπολογισμό είτε θα θέσουμε υπό αμφισβήτηση την οικονομική αξιοπιστία της πατρίδας μας ενόψει ενδεχόμενων αξιολογήσεων. Η πατρίδα μας και ο λαός μας είναι η προτεραιότητα των επιλογών μας», ανέφερε κατά λέξη ο κ. Σιζόπουλος. Κανένας όμως δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν θετικά διότι οι «αντάρτες» είναι πολλοί, όπως για παράδειγμα τον Ηλία Μυριάνθους που βρέθηκε στη Βουλή εκεί που δεν το περίμενε. Η αλλαγή στην ηγεσία της ΕΔΕΚ με την απόφαση Ομήρου να αυτοπεριθωριοποιηθεί πριν την ώρα του –καθότι στην Κύπρο οι κομματικές ηγεσίες δύσκολα φεύγουν πριν τα βαθιά γεράματα- και η εκλογή νέου προέδρου από άλλη επαρχία (Σιζόπουλου από Λεμεσό), άνοιξε το δρόμο στον κ. Μυριάνθους, ο οποίος εξελέγη με 1.916 σταυρούς προτίμησης. Ο κ. Μυριάνθους δεν επρόκειτο να δει έδρα εάν ο Ομήρου παρέμενε και διεκδικούσε επανεκλογή. Βέβαια αυτό είναι άλλο θέμα. Όμως σε ένα κομματικό σκηνικό που ο Μαρίνος Σιζόπουλος αμφισβητείται έντονα, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως θα κινηθούν οι μνηστήρες. Και στην ΕΔΕΚ δεν είναι μόνο ένας. Και ούτε μόνο στην ΕΔΕΚ.

Η ΕΔΕΚ, όπως και τα άλλα μικρά κόμματα που διεκδίκησαν και πέτυχαν αλλαγές –τώρα το τι ακριβώς πέτυχαν είναι άλλη ιστορία- δεν θα είχαν ρόλο ούτε θα υπερτιμούνταν εάν τα μεγάλα κόμματα συμπεριφέρονταν πιο σοβαρά. Κρύφτηκαν όμως πίσω από την ΕΔΕΚ.

Δεν έχω ακόμα κατανοήσει τη στάση του ΑΚΕΛ. Στην Κύπρο το σύστημα είναι προεδρικό και όχι κοινοβουλευτικό για να εξαναγκάσει την κυβέρνηση σε παραίτηση μέσα από την καταψήφιση του προϋπολογισμού. Το ΑΚΕΛ θα μπορούσε να καταψηφίσει όλα τα κονδύλια με τα οποία διαφωνεί ή να εισηγηθεί τροποποίησή τους και στο τέλος να σεβαστεί τι αποφάσισε η πλειοψηφία και να υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό. Το ότι έπραξε το ίδιο ο Δημοκρατικός Συναγερμός επί προεδρίας Χριστόφια, δεν αλλάζει την ουσία. Δεν απαντάς με λάθος σε ένα προηγούμενο λάθος. Το ίδιο ισχύει και για το ΔΗΚΟ.

Το ΑΚΕΛ έχασε δύο προεδρικές εκλογές συνεχόμενα λόγω των λαθών κατά τη διακυβέρνηση Χριστόφια και λόγω λανθασμένων επιλογών υποψηφίων. Κι αν θέλει να κερδίσει τις επόμενες τότε πρέπει να επενδύσει στη θετική αντιπολίτευση και όχι στην επικίνδυνη άρνηση. Και είναι πολύ επικίνδυνο να αφήνεις το κράτος σε πολύ δύσκολους καιρούς χωρίς προϋπολογισμό.

Το ίδιο ισχύει και για το ΔΗΚΟ. Που για λόγους άλλους από αυτούς που επικαλείται, οδήγησε για πρώτη φορά τα πράγματα σε αδιέξοδα.

Για την κατάσταση βέβαια μεγάλες ευθύνες έχουν τόσο η Κυβέρνηση όσο και ο ΔΗΣΥ. Θα είναι όμως μεγάλη ανευθυνότητα κυρίες και κύριοι των κομμάτων και εγκληματική πράξη να επαναλάβετε αυτό που έγινε στις 17 Δεκεμβρίου με την καταψήφιση ξανά του προϋπολογισμού.