Οι μετοχές του 1999-2000 και οι μέτοχοι σήμερα

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε λόγω της πανδημίας, έχουν αναδειχθεί εκτός από τα προβλήματα και τέσσερα άλλα σημαντικά ζητήματα:

Πρώτον, η ανάγκη οι εταιρείες να έχουν πλάνα αντιμετώπισης κρίσεων,

Δεύτερον ότι είναι αναγκασμένες να αναδιαμορφώσουν και να αλλάξουν πολλά από όσα ήξεραν και ακολουθούσαν μέχρι σήμερα,

Τρίτον, ανακαλύψαμε την εξ αποστάσεως εργασία, και,

Τέταρτον, ο δημόσιος τομέας την τηλεκπαίδευση.

Σε συνεντεύξεις που φιλοξενήσαμε το τελευταίο διάστημα με οικονομολόγους που είναι στην αγορά και μπορούσαν να μιλήσουν όχι μόνο θεωρητικά, αυτοί ήταν σαφείς: Όποιος δεν καταφέρει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, θα χάσει το τρένο.

Η πανδημία βρήκε την κυπριακή οικονομία να είναι ακόμα επηρεασμένη από τα γεγονότα της οικονομικής και τραπεζικής κρίσης του 2013. Και εκεί που έδειχνε να βρίσκει τα πόδια της και ανακάμπτει, το ίδιο και μεγάλη μερίδα των επιχειρήσεων, ήρθε η νέα κρίση με την πανδημία.

Σε αυτό το διάστημα περίπου των 13-14 μηνών που βιώνουμε τις επιπτώσεις της πανδημίας καταγράφεται και ένα άλλο σημαντικό στοιχείο. Η νέα κρίση ανέβαλε τη λήψη αποφάσεων σε πολλές εταιρείες, κυρίως μικρές και μεσαίες και σε πολλές επίσης περιπτώσεις συνέτεινε εταιρείες να αποφύγουν το μοιραίο διότι μπήκαν στον αναπνευστήρα μέσω των κρατικών χορηγήσεων είτε προς τις ίδιες, είτε προς τους εργαζόμενούς τους. Τα σχέδια στήριξης από την κυβέρνηση μπορεί να έδωσαν ανάσες, αλλά αυτοαπατούνται όσοι νομίζουν ότι θα αποφύγουν το μοιραίο.

Σύντομα, όταν αυτή η στήριξη τερματιστεί και η οικονομία μπει ξανά σε τροχιά καθημερινότητας και ο καθένας βρεθεί απέναντι στον καθρέφτη της πραγματικότητας, θα διαπιστώσει την αλήθεια. Και είτε θα αλλάξει τρόπο σκέψης, προσέγγισης και θα πορευθεί στη βάση των νέων δεδομένων, είτε δε θα οδηγηθεί στο αναπόφευκτο.

Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι εάν δεν προσαρμοστούν γρήγορα και ικανοποιητικά και απλώς παρακολουθούν και σήμερα τα πράγματα στη βάση του φαινομένου του ΧΑΚ 1999 – 2000, δεν έχουν μέλλον. Θα μείνουν με «μετοχές» στο χέρι που δεν αξίζουν τίποτε διότι, την ώρα που έπρεπε δεν πώλησαν - ακόμα και στη ζημιά τους. Θα επαναληφθεί δηλαδή, ότι και το 1999 – 2000 όταν, τότε πολλοί που ανακάλυψαν το χρηματιστήριο, παρά την κατηφορική πορεία που κατέγραφαν οι μετοχές, αυτοί παρέμειναν θεατές και με τις μετοχές στο χέρι, ελπίζοντας ότι ήταν μια πτωτική πορεία προσωρινή και ότι κάποια στιγμή οι μετοχές θα επανακτήσουν την τιμή τους.

Αυτό, παρόλο ότι συνέβη πριν από 31 χρόνια, δυστυχώς φαίνεται να επαναλαμβάνεται και σήμερα. Διότι, πολλοί εξακολουθούν να είναι με τις ίδιες «μετοχές» στο χέρι και να ελπίζουν σε ένα θαύμα.

Δυστυχώς…