Κύριε Πρόεδρε, περιμέναμε τουλάχιστον ένα συγγνώμη…

Ολοκληρώθηκε λίγο μετά το μεσημέρι η κατάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Ερευνητική Επιτροπή. Και ερωτώ: νιώθετε ότι μάθατε κάτι καινούριο; Πιστεύετε ότι πλέον έχετε πλήρη εικόνα για το τι έγινε με τις πολιτογραφήσεις; Απαντήθηκαν όλα σας τα ερωτήματα και καλύφθηκαν όλες σας οι απορίες; «Απήντησα με πλήρη ειλικρίνεια και ανέπτυξα τα αληθή και πραγματικά γεγονότα», ήταν η απάντηση που έδωσε ο Πρόεδρος στους δημοσιογράφους, εξερχόμενος της αίθουσας που συνεδριάζει η Επιτροπή. «Δεν υπάρχουν δύσκολες ερωτήσεις όταν υπάρχουν αιτιολογημένες απαντήσεις», είπε.

Και πράγματι, «Δεν υπάρχουν  δύσκολες ερωτήσεις όταν υπάρχουν αιτιολογημένες απαντήσεις». Και ο Πρόεδρος απάντησε σε όλα. Πήγε προετοιμασμένος, με αγκαλιά κάμποσα έγγραφα και δεν απέφυγε να απαντήσει σε καμία ερώτηση. Αφού, όπως είπε, «υπάρχουν αιτιολογημένες απαντήσεις». Ο Πρόεδρος μίλησε στην Επιτροπή σχεδόν τρεις ώρες.

Και μετά τι; Και ούτε εδώ «η απάντηση είναι δύσκολη». Οι υποστηριχτές του άρχισαν ήδη να τον χειροκροτούν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι θα αρχίσουν -εάν δεν άρχισαν ήδη- να τον πυροβολούν.

Δυστυχώς όμως, κατ’ εμένα, η δική μου οπτική, λέει πως τα σημαντικά δεν απαντήθηκαν. Με ένα κύριο: Γιατί αυτό το κράτος άφησε ένα πρόγραμμα να λειτουργεί με τόσες πολλές αδυναμίες και κενά και γιατί επέτρεψε να το εκμεταλλεύονται λυτοί και δεμένοι, με αποτέλεσμα η Κυπριακή Δημοκρατία να είναι άλλη μια φορά στο στόχαστρο και να κινδυνεύει μάλιστα και με πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Υπάρχει η εντύπωση πως η Κομισιόν έκανε πολύ υπομονή και ξεγελάστηκε από την (κυπριακή) κυβέρνηση», σημείωσε πριν μερικές μέρες ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς. Πρόσθεσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προειδοποίησε την Κύπρο από την προηγούμενη Επιτροπή όταν επικεφαλής ήταν ο κ. Γιούνκερ, χωρίς όμως αποτέλεσμα. «Φτάσαμε στο σημείο η τωρινή Επιτροπή να κινήσει διαδικασία επί παραβάσει στην οποία η Κύπρος απάντησε, και αυτή τη στιγμή αναλύουμε την απάντηση της», σημείωσε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος.

Όμως, σύμφωνα και με τα όσα είπε σήμερα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ουδείς φταίει. Ούτε ο ίδιος ούτε κανένας άλλος από την κυβέρνησή του. Όπως είπαν και οι πρώην και νυν Υπουργοί Χάσικος, Γεωργιάδης, Πετρίδης και Νουρής. Όλοι, τελικά, αναφώνησαν το, «εγώ εν τζαι».

Και εγώ επειδή δεν είμαι από αυτούς που καταδικάζουν οποιοδήποτε χωρίς αποδείξεις, ακόμα κι αν υπάρχουν ενδείξεις, δεν υιοθετώ τα περί εκατοντάδων εκατ. ευρώ που προσπορίστηκε ο Πρόεδρος, η οικογένειά του ή οποιοσδήποτε άλλος, χωρίς στοιχεία.

Όμως, δε γίνεται να υπήρξε έγκλημα χωρίς εγκληματίες. Και εδώ υπάρχουν τριών ειδών ευθύνες:

1. Οι ποινικές γι’ αυτούς που ακόμα και με ένα πρόγραμμα κόσκινο που έμπαζε από παντού, παραβίασαν και τα ελάχιστα κριτήρια που έθετε ο νόμος
2. Οι πειθαρχικές για εκείνους που είχαν την ευθύνη εφαρμογής του προγράμματος αλλά ενήργησαν με ανεπάρκεια και ενδέχεται στο τέλος να αποδειχθεί ότι έχουν και ποινικές ευθύνες
3. Οι πολιτικές για όσους άφησαν να λειτουργεί ένα πρόγραμμα για τόσα πολλά χρόνια με τρύπες που χωρούσαν ελέφαντα.

Και τα τελευταία οχτώ χρόνια είναι ο κ. Αναστασιάδης που κυβερνά. Εκτός κι αν το ξεχνά.

Κι αν στο 1 και 2, παρόλο που σε αρκετές περιπτώσεις οι ευθύνες είναι αυταπόδεικτες εκ του αποτελέσματος, θα χρειαστεί διαδικασία για να υποδειχθούν, οι τελευταίες δηλαδή οι πολιτικές, δε χρειάζονται ερευνητικές επιτροπές και εισαγγελικές έρευνες για να αποδειχθούν.

Όταν ένα πρόγραμμα κατ’ εξαίρεση πολιτογραφήσεων κατάντησε το Χάνι του Πάντζιαρου, όπως όλοι παραδέχθηκαν δημόσια και ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής, τι περιμένουν για να αναλάβουν έμπρακτα τις πολιτικές του ευθύνες; Και επειδή στην Κύπρο η πολιτική ευθύνη -εκτός δύο τριών εξαιρέσεων- αναλαμβάνεται μόνο στα χαρτιά, αν μη τι άλλο θα αναμέναμε από το Πρόεδρο να ξεκινήσει την κατάθεσή του ζητώντας ένα μεγάλο συγγνώμη από τους πολίτες, τόσο για τις δικές του ευθύνες ως ο πολιτικός προϊστάμενος του τόπου όσο και για τις ευθύνες των νυν και πρώην υπουργών του.

Καθότι, παραφράζοντας αυτά που είπε και κ. Σχοινάς, όλα αυτά τα χρόνια μας ξεγελούσαν, όπως εξάλλου και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία «υπάρχει η εντύπωση πως έκανε πολύ υπομονή και ξεγελάστηκε από την (κυπριακή) κυβέρνηση».

Όπως τότε που μας έβαλαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να λύσουμε το κυπριακό αλλά εμείς είπαμε όχι για τσιμεντώσουμε το ναι. Και το μόνο που τσιμεντώνουμε καθημερινά είναι τη διχοτόμηση της πατρίδας μας και τις παραλίες της υπόλοιπης μισής Κύπρου με επαύλεις αξίας εκατ. ευρώ και με πύργους ξένους προς το τοπικό περιβάλλον με πανάκριβα έρημα διαμερίσματα που μόνο κοινό τους σημείο είναι τα διαβατήρια αυτών που τα αγόρασαν.