Δεν είναι η ώρα για εθνικό κατώτατο μισθό

Πρώτο θέμα ή στα πρώτα θέματα, σε ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων και το ραδιόφωνο του ΡΙΚ, ήταν για αρκετή ώρα η δήλωση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, για την καθιέρωση κατώτατου εθνικού μισθού.

«Το Υπουργικό Συμβούλιο επαναβεβαίωσε σήμερα τη θέση της Κυβέρνησης όπως αυτή καταγράφεται και στο πρόγραμμα διακυβέρνησης του Προέδρου της Δημοκρατίας, για έναρξη κοινωνικού διαλόγου για εφαρμογή του εθνικού κατώτατου μισθού όταν επιτευχθούν συνθήκες πλήρους απασχόλησης», ανέφερε σχετικά μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού ο Παναγιώτης Σεντώνας.

Βέβαια δεν μας είπε κάτι νέο. Η αρμόδια Υπουργός Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου, πλειστάκις το τελευταίο διάστημα έχει πει το ίδιο πράγμα. Ότι δεν άλλαξε η απόφαση της Κυβέρνησης και ότι είναι στις προτεραιότητες. Εφόσον όμως, όπως σωστά σημειώνει το Υπουργείο, υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Όταν δηλαδή η ανεργία θα είναι κάτω του 5% και στην ουσία αγγίζει το όριο της πλήρους απασχόλησης.

Διότι, διαφορετικά, εάν σήμερα εισαχθεί ο κατώτατος μισθός, τουλάχιστον, θα παρατηρηθούν τα δύο εξής:

Πρώτον, ο κατώτατος μισθός θα είναι κάτω από το επιθυμητό όριο, διότι τα πράγματα στην αγορά εργασίας είναι πολύ δύσκολα.

Δεύτερον, εάν καθοριστεί ένας κατώτατος που δεν μπορεί να αντέξει η αγορά, τότε θα καταγραφούν απολύσεις ή θα υποχρεωθούν εργαζόμενοι να μετατραπούν από πλήρους απασχόλησης σε μερικής.

Σήμερα ο κατώτατος μισθός καλύπτει τους τομείς των πωλητών, γραφέων, νοσηλευτικών βοηθών, βοηθών παιδοκόμων, βρεφοκόμων, σχολικών και φροντιστών. Προνοεί ότι ανέρχεται τουλάχιστον στα €870 ακαθάριστα και μετά από 6μηνη συνεχή περίοδο απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη, ο μισθός αυτός να αυξάνεται τουλάχιστον στα €924 ακαθάριστα. Υπάρχουν επίσης ρυθμίσεις για τον ωριαίο μισθών φρουρών ασφαλείας και καθαριστριών. Είναι €4,90 και €4,55 ακαθάριστα για το πρώτο εξάμηνο και €5,20 και €4,84 μετά, αντίστοιχα.

Και δε νομίζω να πιστεύει κανένας ότι τα πιο πάνω τηρούνται καθολικά και χωρίς πολλές εξαιρέσεις. Διαφορετικά ή δεν είναι σε θέση να δει την αλήθεια ή εθελοτυφλεί.

Είναι επίσης γνωστό ότι το Υπουργείο Εργασίας έχει ολοκληρώσει μια σειρά από σχετικές μελέτες και είναι από καιρό έτοιμο να προχωρήσει σε καθολική επέκταση του θεσμού του κατώτατου μισθού, όταν όμως το επιτρέπουν οι συνθήκες. Δηλαδή της πλήρους απασχόλησης.

Οτιδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή είναι ουτοπικό. Διότι όταν προβάλλεται και προτάσσεται από κόμματα γίνεται απλώς και μόνο για λόγους λαϊκισμού προς εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Εάν από την άλλη προωθείται από συνδικαλιστικές οργανώσεις τότε σημαίνει ότι δεν υπάρχει η αίσθηση της κατάστασης και είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και στις δύο όμως περιπτώσεις είναι επικίνδυνο.

Ευτυχώς πάντως που οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα, έχουν πολλές φορές αποδείξει ότι δεν παρασύρονται, διακατέχονται από ρεαλισμό και είναι πολύ πιο σοβαρές από τα κόμματα.