Αγορά εργασίας και κίνδυνοι για εθνική οικονομία

Οι ανισορροπίες στις αγορές εργασίας και κεφαλαίου, τόσον οι πλεονασματικές, όσον και οι ελλειμματικές, προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην ομαλή λειτουργία της μακροοικονομίας και μικροοικονομίας μιας χώρας.

Διαχρονικά η αγορά εργασίας στην Κύπρο χαρακτηρίζεται από μια δυσκολία έγκαιρης εξισορρόπησης προσφοράς και ζήτησης.

Η ισορροπία στις αγορές εργασίας, κεφαλαίου και αγαθών είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Στην παρούσα φάση, οι σοβαρές ελλείψεις ανθρωπίνου δυναμικού και δεξιοτήτων αποτελούν κίνδυνο για την εθνική μας οικονομία.

Επιπρόσθετα, η παραγωγικότητα στην Κύπρο βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, κυρίως λόγω κακών διαδικασιών διαχείρισης (πρόσληψης, αξιολόγησης, ανάπτυξης και επιβράβευσης) του ανθρώπινου δυναμικού.

Το χειρότερο όμως είναι η διάβρωση αρχών και αξιών της εργασίας.

Φαίνεται ότι έχουμε υποταχθεί στο νόμο της ήσσονος προσπάθειας και της μείζονος απαίτησης, κυρίως στα πάνω δώματα!

Για να λειτουργήσει εύρυθμα η αγορά εργασίας, χρειάζεται μια θεσμοθετημένη, μακροπρόθεσμη πολιτική προσαρμογής της προσφοράς ανθρώπινου δυναμικού, ούτως ώστε να αντιμετωπίζονται έγκαιρα οι αυξομειώσεις της συνολικής ζήτησης.

Η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί σε χώρες με μεγάλο και νεαρό πληθυσμό καθώς και με ανεπτυγμένες δεξιότητες. Εξ ορισμού, αυτές είναι οι «τρίτες χώρες».

Κατά την άποψη μου οι πιο κατάλληλες χώρες, θα ήταν η Ινδία και οι Φιλιππίνες με τις οποίες θα μπορούσαν να συναφθούν μέχρι και διακρατικές συμφωνίες-πλαίσιο.

Περιττό να λεχθεί ότι η αγορά εργασίας θα πρέπει ελέγχεται κατά τρόπο αυστηρό, δίκαιο και σοφό!

Λαμβάνοντας υπ’ όψη τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάπτυξης, χρειάζεται να γίνει μία σημαντική εισαγωγή ανθρώπων, της τάξης των 20,000 ατόμων μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, ίσως σε τρία κύματα (10+5+5), ούτως ώστε να δοθεί χρόνος να δημιουργηθούν οι αναγκαίες υποδομές στέγασης κλπ.

Θα μπορούσαμε να φανταστούμε το μέγεθος των ελλείψεων αγαθών που θα είχε η Κύπρος, αν η χώρα επέστρεφε στην εποχή των αδειών εισαγωγής και των κότα;

Οι φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου που διεξάγεται στο Εργατικό Συμβουλευτικό Σώμα θα παράξουν κάποιο αποτέλεσμα, πλην όμως, δεν αναμένεται να είναι ικανό να αντιμετωπίσει επαρκώς το πρόβλημα.

Όσο δεν υπάρχουν καθαροί κανόνες ολιστικής προσέγγισης και μακράς πνοής, οι οποίοι θα προάγουν τη σωστή εργοδοσία, τη δίκαιη εργασία και τη σύγχρονη επιχειρηματική δραστηριότητα, προς όφελος της Εθνικής Οικονομίας, δεν πρόκειται να δούμε χαΐρι.

Η αγορά εργασίας χρειάζεται μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση, με την οποία ουδείς φαίνεται να ασχολείται σοβαρά.

Η Κύπρος πλήρωσε και εξακολουθεί να πληρώνει μεγάλο τίμημα από τις καταστροφικές συνέπειες πολιτικών προστατευτισμού που η χώρα υιοθετούσε μέχρι την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004.