Θλιβερό και ανησυχητικό!
Μόλις ενημερώθηκα ότι κατόπιν κομματικών παρεμβάσεων ακυρώνεται η διάλεξή μου με τίτλο Για μια νέα πολιτική πορεία μετά τα γεγονότα της 11ης Ιουλίου που προγραμματιζόταν να δοθεί στις 7 Νοεμβρίου 2011 στο πλαίσιο των διαλέξεων του Ελευθέρου Πανεπιστημίου με το Δήμο Αμμοχώστου στη Λεμεσό.
Η ακύρωση ήρθε μετά από επανειλημμένα τηλεφωνήματα από το Δήμο για να αλλάξω το θέμα της διάλεξης. Φαίνεται πως κάποιες πολιτικές ομάδες στο Δημοτικό Συμβούλιο διαφώνησαν με το θέμα της ομιλίας. Προφανώς, κάποιες απόψεις θεωρήθηκαν επικίνδυνες και δεν «έπρεπε» να ακουστούν.
Λυπάμαι, διότι οι κομματικοί δημοτικοί σύμβουλοι ενός δήμου που αγωνίζεται για την ελευθερία του δεν φαίνεται να κατανοούν την έννοια του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ Πανεπιστημίου. Όποτε, λοιπόν, οι κύριοι/κυρίες Δημοτικοί Σύμβουλοι κρίνουν ότι οι δημότες τους θα ήθελαν να ακούσουν έναν ακαδημαϊκό να αναπτύσσει τη σκέψη του για μια νέα πολιτική πορεία μετά τα γεγονότα της 11ης Ιουλίου θα ανταποκριθώ πρόθυμα.
Τώρα, η μόνη βοήθεια που μπορώ να προσφέρω σε έναν Δήμο που αγωνίζεται για την ελευθερία του είναι να παρατηρήσω ότι η καλύτερη υποστήριξη στην υπόθεση της ελευθερίας είναι η ελευθερία της έκφρασης.
Και πιο ήταν το θέμα της ομιλίας που προκάλεσε αντιδράσεις; Ακολουθεί η πλήρης περίληψη όπως έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα των Ελεύθερων Πανεπιστημίων σε όλες τις πόλεις –περιλαμβανομένου και του Δήμου Αμμοχώστου πριν την αντίδραση των κομματικών ομάδων.
Για μια νέα πολιτική πορεία μετά τα γεγονότα της 11ης Ιουλίου
Τρία ερωτήματα θα απασχολήσουν τη διάλεξη: 1. Πώς φθάσαμε εδώ που φθάσαμε; 2. Πώς οραματιζόμαστε την νέα Κύπρο; 3. Πώς ξεκινάμε την νέα πορεία μετά την τραγωδία της 11ης Ιουλίου 2011;
Η διάλεξη θα αναλύσει πώς η τραγωδία της 11ης Ιουλίου 2011 κινητοποίησε ισχυρά κοινωνικά ρεύματα που απαιτούν εκσυγχρονισμό του πολιτικο-διοικητικού συστήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η κοινωνία συνειδητοποιεί ότι χρειαζόμαστε βαθιές τομές και εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις στην κρατική διοίκηση, το πολιτικό σύστημα και τη γενικότερη νοοτροπία που διαπερνά το δημόσιο βίο.
Οι πολίτες διερωτώνται «Υπάρχει ελπίδα;». Η απάντηση είναι ΝΑΙ, υπάρχει ελπίδα, έχουμε προοπτική. Στο χέρι μας είναι να οικοδομήσουμε μια νέα, σύγχρονη, δημιουργική Κύπρο. Μέσα από την τραγωδία, μας παρουσιάζεται μια σπάνια ευκαιρία. Αν θέλουμε να τιμήσουμε με έργα και όχι με λόγια τους νεκρούς δεν πρέπει να την αφήσουμε να πάει χαμένη. Η διάλεξη είναι ανοικτή για το κοινό και ακολουθεί συζήτηση.
Ο Σταύρος Α. Ζένιος είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, και πρόεδρος της Συνόδου των Πανεπιστημίων των Ευρωπαϊκών Πρωτευουσών