Ταμεία Προνοίας, ένα ευλογημένο ωφέλημα στον εργαζόμενο

Διάβαζα τις προάλλες μια ανάρτηση σε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία δημοσιοποιήθηκε από φυσικό πρόσωπο του οποίου ο εργοδότης άρχισε να αποκόπτει από τις απολαβές του, ένα ποσό το οποίο αντιστοιχεί στη μηνιαία συνεισφορά του πρώτου σε Ταμείο Προνοίας.

Το άτομο αυτό, αναζητούσε τρόπους απαλλαγής από τη συγκεκριμένη υποχρέωση, ενώ ταυτόχρονα διερωτώταν κατά πόσο η αποκοπή είναι νόμιμη ή κατά πόσο η συμμετοχή του σε ένα Ταμείο Προνοίας είναι βάσει νομοθεσίας, υποχρεωτική.   

Η σκέψη μου μεταφέρθηκε αμέσως στην κ. Petra Hielkema, Προέδρο της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων και στην περίφημη ομιλία της «demystifying pensions - απομυθοποιώντας τις συντάξεις» κατά την οποία ανάφερε, μεταξύ άλλων, πως «πολλοί λένε ότι δεν υπάρχει λόγος να ασχολείσαι με τις αποταμιεύσεις, διότι όταν θα βγεις σε σύνταξη δεν θα υπάρχουν χρήματα και ότι κάποιο «αόρατο χέρι» θα μεριμνήσει για σένα».  Αυτό είναι βέβαια ένα τραγικό συμπέρασμα, αλλά όταν είσαι νεαρός, αντιμετωπίζεις το θέμα της σύνταξης ως ένα μακρινό θέμα και δεν ασχολείσαι.

Είναι βέβαια κατανοητό ότι στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι, βιώνουν τις συνέπειες των πληθωριστικών πιέσεων σε τρόφιμα και καύσιμα, ενώ οι συνεχείς ανατιμήσεις στα επιτόκια δανεισμού, απορροφούν κάθε ικμάδα διαθέσιμου εισοδήματος, προκαλώντας αναβολή σε κάθε προσπάθεια συνταξιοδοτικής αποταμίευσης.

Πέραν των οικονομικών δυσκολιών, το γεγονός ότι ένα από μεγαλύτερα θύματα της οικονομικής κρίσης, ιδιαίτερα κατά το έτος 2013, ήταν και τα Ταμεία Προνοίας τα οποία υπέστησαν σοβαρές ζημιές τόσο από το κούρεμα, όσο και από τις επενδύσεις, είχε ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να απωλέσουν την εμπιστοσύνη τους στον θεσμό των Συνταξιοδοτικών Ιδρυμάτων.

Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο δεύτερος πυλώνας εξασφάλισης επαρκούς συνταξιοδοτικού εισοδήματος, είναι σήμερα πιο αναγκαίος από ποτέ.

Η γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού, καθώς επίσης και η συρρίκνωση των τρεχουσών αλλά και μελλοντικών συνταξιοδοτικών παροχών προς τους εργαζόμενους, καθιστά την ανάγκη της μακροπρόθεσμης αποταμίευσης ζωτικής σημασίας.

Σήμερα στην Κύπρο υπάρχουν συνολικά περίπου 515.000 εργαζόμενοι και 165.000 συνταξιούχοι, το οποίο σημαίνει ότι για κάθε 1 συνταξιούχο έχουμε περίπου 3 εργαζόμενους. Δυστυχώς, αυτή η αναλογία αναμένεται να διαμορφωθεί στο 1 προς 1,75, γεγονός που θα επιφέρει περισσότερη πίεση στα συνταξιοδοτικά συστήματα.

Σημειώνεται δε, ότι σύμφωνα με τις αναλογιστικές μελέτες, για να συνεχίσει κάποιος να ζει στο ίδιο βιοτικό επίπεδο που είχε όταν εργαζόταν, θα πρέπει να έχει εισοδήματα ισοδύναμα με 70% του τελευταίου του μισθού. Δυστυχώς, στην Κύπρο υπάρχει μεγάλο χάσμα μεταξύ της συνταξιοδοτικής κάλυψης που προσφέρεται από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και του συγκεκριμένου βιώσιμου ποσοστού σύνταξης, αφού ο πρώτος πυλώνας βρίσκεται σε θέση να αναπληρώσει περίπου το 40% του τελικού μισθού.

Συνεπώς, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα πιο πάνω, αφού κινδυνεύουμε να καταλήξουμε σε σημείο όπου θα καταβάλλονται σε συνταξιούχους πενιχρές συντάξεις, χωρίς οικονομικό μαξιλάρι για τις ανάγκες της Τρίτης Ηλικίας.

Πέραν από την ενίσχυση της αποταμίευσης, την προστασία του βιοτικού επιπέδου, την κοινωνική ευημερία και οικονομική ανάπτυξη, η παροχή του συγκεκριμένου συνταξιοδοτικού ωφελήματος αποτελεί για τον εργοδότη, ένα σημαντικό παράγοντα προσέλκυσης και παραμονής ικανού ανθρώπινου δυναμικού. Επιπρόσθετα, πέραν από τις φοροαπαλλακτικές ελαφρύνσεις, η προσφορά του συγκεκριμένου συνταξιοδοτικού ωφελήματος, μπορεί και πρέπει να εντάσσεται στις δράσεις της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης κάθε επιχείρησης.  

Νοουμένου λοιπόν πως o συγκεκριμένος θεσμός λειτουργεί μέσα στα νομοθετικά πλαίσια του Εφόρου Ταμείων Προνοίας και η Διαχειριστική Επιτροπή χειρίζεται το ενεργητικό του Ταμείου στα πλαίσια της συνετής διαχείρισης, ο δεύτερος πυλώνας μπορεί να προσδώσει πολύτιμα και μοναδικά οφέλη στους σημερινούς εργαζόμενους, προστατεύοντας το βιοτικό τους επίπεδο κατά την περίοδο της αφυπηρέτησής τους.

Κατά πόσο η διαχείριση των ωφελημάτων των μελών είναι προτιμότερο να εκτελείται απευθείας μέσω της Διαχειριστικής Επιτροπής η οποία είναι υπεύθυνη να προσλάβει επαγγελματία διαχειριστή ή μέσω συμμετοχής του ταμείου σε ένα πολύ - επιχειρησιακό ή πολύ-ασφαλιστικό σχέδιο, αυτά είναι κάποια θέματα που θα μας απασχολήσουν σε επόμενα άρθρα μας.