Δώστε τις ΚΑ στους εργαζόμενους
Τον τελευταίο καιρό η διεύθυνση των Κυπριακών Αερογραμμών συμπεριφέρεται ως διεύθυνση αεροπορικής εταιρείας και όχι ως τμήμα εξυπηρέτησης κοινωνικών ομάδων, πόλεων κι κομμάτων. Μεταξύ άλλων άρχισε να χρεώνει κανονικά τα μεταφορικά για τα λαχανικά των γεωργών και τις βαρυφορτωμένες βαλίτσες των επιβατών της, ανάγγειλε την περικοπή ζημιογόνων δρομολογίων. Επίσης όταν ακούει κανείς τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας αλλά και τον πρόεδρο της μεγαλύτερης συντεχνίας στα μέσα ενημέρωσης αποκομίζει την εντύπωση ότι ακούει νούσιμες κουβέντες.
Παραταύτα αν κάποιος ήταν υποχρεωμένος να στοιχηματίσει κατά πόσο η εταιρεία αυτή θα λειτουργεί και του χρόνου, το πιο πιθανόν είναι ότι θα πόνταρε στο κλείσιμό της. Οι ζημιές της εταιρείας στο πρώτο μισό του 2010 ήταν 25 εκ ευρώ και οι υποχρεώσεις της ξεπέρασαν για πρώτη φορά το ενεργητικό της. Ίσως κάποιος να πει «που είναι το κακό να κλείσει μια ζημιογόνα εταιρεία;» Το κακό είναι ότι θα χάσουν τη δουλειά τους 1400 συμπολίτες μας. Ασφαλώς δεν εννοώ ότι πρέπει το Κράτος να συντηρεί επ’ άπειρον αυτούς τους ανθρώπους αν οι Κυπριακές Αερογραμμές εξακολουθήσουν να χάνουν λεφτά. Όμως θα πρέπει να το παλέψουν. Και εννοώ τους εργαζόμενους στις Κ.Α. Διότι μόνον αυτοί έχουν μια ελπίδα να κρατήσουν την εταιρεία ζωντανή.
Κακά τα ψέματα. Ιδιωτικοποίηση δε μπορεί να γίνει, γιατί κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δε θα αναλάμβανε την εταιρεία με υπεράριθμο προσωπικό και με τους μισθούς και τους όρους εργασίας που υφίστανται σήμερα. Ούτε είναι δυνατόν πια, με βάση τα δεδομένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Κράτος να ακολουθήσει την πρακτική των προηγούμενων δεκαετιών. Δηλαδή να δώσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια για να μεταφέρει ο πρόβλημα μερικά χρόνια παρακάτω. Επίσης κάποιοι λένε να κλείσει η εταιρεία και να ξανανοίξει με άλλους όρους και λιγότερο προσωπικό. Δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα ήταν νόμιμο. Ακόμα και να ήταν νομικά δυνατό, μόλις κλείσει η εταιρεία θα εμφανιστεί είτε άλλο σχήμα με ντόπιους επιχειρηματίες για να διεκδικήσει τη δουλειά που έμεινε πίσω ή θα καλύψουν το κενό οι ξένοι.
Οι μόνοι λοιπόν που μπορούν να εξυγιάνουν την εταιρεία είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η διεύθυνση της. Φτάνει να συνειδητοποιήσουν κάποια πράγματα, επώδυνα μεν αλλά αναπόφευκτα. Ότι θα πρέπει να απολυθούν και να αποζημιωθούν οι 300 ή 400 υπάλληλοι για να κρατήσουν τη δουλειά τους οι υπόλοιποι χίλιοι. Ότι οι μισθοί τους και οι όροι εργασίας θα πρέπει να αλλάξουν δραστικά. Δεν είναι δυνατόν το ιπτάμενο προσωπικό, αεροσυνοδοί και πιλότοι να αμείβονται διπλά ή και τριπλά σε σχέση με το τι προσφέρει η Ολυμπιακή και η Aegian και να περιμένουν ότι θα κρατήσουν τις δουλειές τους. Μάλιστα νομίζω ότι το Κράτος θα πρέπει να προσφέρει στους υπαλλήλους αφού αυτοί δεκτούν δραστικές περικοπές στο μισθολογικό τους πακέτο δωρεάν μέρος των μετοχών του. Έτσι η εταιρεία θα περάσει σταδιακά στα χέρια των υπαλλήλων της.
Π.Π.