Το τρίγωνο των παραγόντων που «οδηγούν» τον δομικό πληθωρισμό αναλύουν οικονομολόγοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), κάνοντας συγκεκριμένη αναφορά στο τρίπτυχο που αποτελείται από τις απολαβές, τα κέρδη και την παραγωγικότητα.

Σε νέο blog της ΕΚΤ, οι Stefan Gebauer, Sebastian Pool και  Thomas McGregor, υποδεικνύουν ότι αν και σε συνολική εικόνα ο πληθωρισμός έχει μειωθεί αρκετά, ο δομικός πληθωρισμός παραμένει πεισματικά υψηλά.

Η εξέλιξη αποτελεί ένα τυπικό ουσιαστικά αποτέλεσμα των αυστηρών κύκλων νομισματικής πολιτικής, επισημαίνουν.

Σημειώνεται ότι ο δομικός πληθωρισμός που επηρεάζεται κυρίως από τις τιμές του τομέα των υπηρεσιών, παρά τις κινήσεις αντιμετώπισης του πληθωρισμού από την ΕΚΤ, παραμένει γύρω στο 4%.

Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, ο δομικός πληθωρισμός επηρεάζεται επίσης από τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε απολαβές, κέρδη και παραγωγικότητα.

Η εικόνα αναλυτικά

Αναλύοντας πιο συγκεκριμένα τους μηχανισμούς μετάδοσης του τριγώνου απολαβές, κέρδη και παραγωγικότητα, η ΕΚΤ υποδεικνύει ότι ως απάντηση στα υψηλά επιτόκια, η ζήτηση συρρικνώνεται λόγω του υψηλού δανειστικού κόστους για κατανάλωση και επενδύσεις.

Την ίδια ώρα, η επιλογή των καταθέσεων γίνεται ακόμη πιο ελκυστική.

Οι δυναμικές του πληθωρισμού, ωστόσο, τονίζεται, δεν καθοδηγούνται μόνο από την ζήτηση, αλλά βασίζονται και στον τρόπο με τον οποίο οι οργανισμοί προσαρμόζουν το ανθρώπινο δυναμικό τους ώστε να μπορούν να διατηρήσουν την παραγωγικότητα, να μεταφέρουν στους πελάτες τους τα υψηλότερα εργατικά κόστη καθώς και στο πώς διαχειρίζονται τα κέρδη τους εντός ενός επιχειρηματικού κύκλου.

Συνήθως, όπως αναφέρουν οι αναλυτές, καθώς η ζήτηση ανακάμπτει οι εταιρείες μπορούν να αναμένουν επίσης ανάκαμψη στην παραγωγικότητα και στα κέρδη, αλλά και μείωση του εργατικού κόστους.

Συνδυαστικά, αυτοί οι παράγοντες επιτρέπουν επιβράδυνση του ρυθμού του πληθωρισμού, όπως θέλουν εξάλλου και οι προβλέψεις της ΕΚΤ κατά τον υφιστάμενο κύκλο νομισματικής πολιτικής.

Σε σχέση με τις απολαβές, η ΕΚΤ υποδεικνύει ότι επηρεάζουν άμεσα το πόσο κοστίζει σε μία εταιρεία να παράγει προϊόντα και υπηρεσίες. Οι υψηλότερες απολαβές οδηγούν σε αυξανόμενο κόστος παραγωγής, σημειώνουν, κάτι που οδηγεί σε αύξηση των τιμών των εταιρειών.

Η παραγωγικότητα, από την άλλη, εξηγούν οι ειδικοί, υπολογίζει την ποσότητα που παράγει ο κάθε εργαζόμενος, ενώ υψηλότερη παραγωγικότητα σημαίνει ότι οι εταιρείες μπορούν να παράγουν περισσότερο με τον ίδιο αριθμό εργαζομένων.

«Εάν οι απολαβές αυξηθούν, η υψηλότερη παραγωγικότητα μπορεί να διατηρήσει το συνολικό κόστος ανά παραγωγική μονάδα, από το να αυξηθεί υπερβολικά», επισημαίνουν οι αναλυτές.

Τα κέρδη αντικατοπτρίζουν ότι απομένει, εφόσον μία εταιρεία πληρώσει για όλα τα κόστη, περιλαμβανομένων των απολαβών, το κόστος των πρώτων υλών και άλλων εξόδων.

Εξ ου και τα κέρδη αντιπροσωπεύουν την διαφορά μεταξύ των τιμών που θέτουν οι οργανισμοί για τα προϊόντα και υπηρεσίες τους, αλλά και για τα παραγωγικά τους κόστη.

Οι τρεις αυτοί παράγοντες είναι στενά συνδεδεμένοι, σημειώνεται και εξελίσσονται με τον καιρό.

Μακροπρόθεσμα, σύμφωνα με τους αναλυτές, η παραγωγικότητα οδηγείται από την καινοτομία και τις επενδύσεις σε καλύτερο εξοπλισμό.