O Επίτροπος της Κύπρου στην Κομισιόν και η άκρως ανησυχητική συνθήκη της πολιτικής λειψανδρίας

Η Ευρωπαϊκή Ένωση διανύει μια ιδιαίτερα αντισυμβατική περίοδο με μεγάλες αναταράξεις και κρίσιμα ζητήματα στην ατζέντα της που επηρεάζουν συλλήβδην τις τοπικές κοινωνίες.

Οικονομία, γεωπολιτικές εντάσεις, μεταναστευτικό, αμυντική θωράκιση, πράσινη μετάβαση, αξιοποίηση της καινοτομίας στους τομείς της υγείας και της τεχνολογίας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, είναι μόνο μερικά από τα «στοιχήματα» που καλείται να αντιμετωπίσει η Ένωση, η διαχείριση των οποίων θα οδηγήσει είτε στην ενδυνάμωση του ευρωπαϊκού μπλοκ ως ενωτικού πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας, είτε σε περαιτέρω εσωστρέφεια και σκεπτικισμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη μελλοντική πορεία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

Σήμερα που τόσο τα δεδομένα γύρω μας όσο και η κοινωνία μεταβάλλονται ταχύτατα και οι προκλήσεις είναι πολλές και ποικίλες, οι πολίτες δικαίως απαιτούν απτές λύσεις στα προβλήματά τους και διεκδικούν περισσότερα από την Πολιτεία και σε συλλογικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο.

Ωστόσο, όταν υπάρχει αδυναμία των ηγεσιών να προχωρήσουν σε τομές, να λειτουργήσουν με εξωστρέφεια, να ανανεώσουν και να εμπνεύσουν, και εν τέλει να συσπειρώσουν νέα, ικανά πρόσωπα που μπορούν να προσφέρουν ενεργά και ουσιαστικά στα κοινά, τότε δημιουργείται μια άκρως ανησυχητική συνθήκη πολιτικής λειψανδρίας.

Επανεκκίνηση με την ανακύκλωση προσώπων και τις ίδιες πολυδοκιμασμένες συνταγές δε γίνεται.

Και για να περάσω στο προκείμενο, η επιλογή του Κώστα Καδή για τη θέση του Επιτρόπου Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή γεννά προβληματισμό. Χωρίς ουδεμία διάθεση αμφισβήτησης της  πολύ αξιόλογης προσφοράς του συμπαθέστατου κ. Καδή από τους τουλάχιστον τέσσερις υπουργικούς θώκους και άλλα σημαντικά αξιώματα που κατέλαβε στη διάρκεια της πολιτικής του θητείας τα τελευταία 20 περίπου χρόνια, δε μπορώ παρά να αναρωτηθώ.

Υπάρχει στ’ αλήθεια στη χώρα μας τέτοια ένδεια αξιόλογων πολιτικών στελεχών, επιστημόνων ή άλλων σοβαρών και καταξιωμένων προσωπικοτήτων της κοινωνίας, με σύγχρονες αντιλήψεις και ικανότητα κατανόησης των προκλήσεων της εποχής; Ήταν πραγματικά αυτή η βέλτιστη πρόταση που μπορούσαμε να καταθέσουμε για  το νευραλγικό πόστο του Επιτρόπου μας στην ΕΕ; Ή μήπως μια κίνηση όπως αυτή αντιστρατεύεται στην ουσία του τον περιλάλητο εκσυγχρονισμό που διατρανώνει σθεναρά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τις προεκλογικές του κιόλας εξαγγελίες; Για να μην αναφερθώ και στην οικονομική πτυχή που συνεπάγεται η πλήρωση τόσων υψηλά ιστάμενων επιτελικών θέσεων επί σειρά ετών από τα ίδια πρόσωπα.

Σε μια εποχή που η πολιτική πρωταγωνιστεί στην καθημερινότητα του πολίτη, οι ηγέτες μας ξεδιπλώνουν ιδιότητες με τις οποίες πολιτεύονται και οι οποίες θα παίξουν σημαντικό ρόλο όταν θα σμιλεύεται η υστεροφημία τους. Και η ικανότητα ανάδειξης και αξιοποίησης νέων προσώπων που θα εργαστούν για το κοινό όφελος, έναντι της ακολουθίας της «πεπατημένης» οδού και της κοινοτοπίας, είναι εκ των στοιχείων που καθιστούν την ηγεσία πραγματικά χαρισματική και αποτελεσματική.

*Δρ. Ανδρούλλα Ελευθερίου, BSC, MSc, PhD

Εκτελεστική Διευθύντρια Διεθνούς Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας

Πρόεδρος Εθνικής Επιτροπής Θαλασσαιμίας

Πρώην Επικεφαλής του Κέντρου Αναφοράς Ιογενών Παθήσεων του Υπουργείου Υγείας της Κύπρου

Πρώην Διευθύντρια του Συνεργαζόμενου Κέντρου Θαλασσαιμίας της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στην Κύπρο

Πρώην Πρόεδρος Παγκύπριας Συμμαχίας Σπανίων Παθήσεων