Η μεγαλύτερη ευκαιρία του ΑΚΕΛ

Το συνταξιοδοτικό είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία της κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ να αποδείξουν ότι επιδιώκουν πραγματικά να συμβάλουν στη δημιουργία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας. Τα στοιχεία της αναλογιστικής έκθεσης αναδεικνύουν το χάσμα που υπάρχει στις κρατικές και ιδιωτικές συντάξεις και θα πρέπει να αφυπνίσουν όσους ακόμα υπνώττουν για τη μεγαλύτερη, ίσως, αδικία της σύγχρονης κυπριακής κοινωνίας. Ένας ιδιωτικός υπάλληλος των €1500 που αφυπηρετεί σήμερα μετά από 38 έτη υπηρεσίας έχει να παίρνει σύνταξη €215 χιλ. μέχρι τα 81 του, ενώ ο δημόσιος υπάλληλος €355 χιλ.  Μετά από 38 χρόνια μονιμότητας, δωρεάν ιατροφαρματευτικής περίθαλψης, ευνοϊκού ωραρίου και σχετικά χαμηλής παραγωγικότητας, ο δημόσιος υπάλληλος των €1500 καταλήγει με ετήσια σύνταξη €17 χιλ. Και ο ιδιωτικός, που για 38 χρόνια δεν είχε την πολυτέλεια της μονιμότητας, πλήρωνε την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη και δούλευε σκληρά μέχρι αργά το απόγευμα για να κρατήσει τη δουλειά του καταλήγει με €11 χιλ. Ίσως, θα μου πείτε, ο δημόσιος υπάλληλος να είναι κατά πολύ καλύτερος από τον ιδιωτικό.  Ίσως, να μπήκε στη δημόσια υπηρεσία με το σπαθί του, χωρίς να κεφαλαιοποιήσει γνωριμίες και κομματικές διασυνδέσεις. Είναι όμως τόσο καλύτερος από τον ιδιωτικό υπάλληλο που να παίρνει τόσο ψηλότερη σύνταξη – την οποία, μάλιστα, να του πληρώνει έμμεσα ο ιδιωτικός υπάλληλος; Εύχομαι η κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ να θέλουν πραγματικά να λύσουν το διαρθρωτικό αυτό πρόβλημα, αποφεύγοντας επικοινωνιακά τεχνάσματα και βλέποντας την ουσία του συνταξιοδοτικού. Χωρίς να είμαι ειδικός, εντοπίζω μέσα από την έκθεση και μέσα από συζητήσεις με γνώστες του θέματος, κάποια σημεία ως τροφή για συζήτηση:

1. Αύξηση εισφορών: Σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι συνεισφέρουν μόλις €9 εκ. για τα €435 εκ. που δαπανούνται από το κράτος για τις κρατικές συντάξεις.  Τα €9 εκ. προέρχονται από το 0,75% των συντάξιμων τους απολαβών που καταβάλλουν για τη σύνταξη χηρείας και τέκνων.  Το ποσοστό αυτό πρέπει να αυξηθεί σημαντικά.
2. Γενικές αυξήσεις: Σήμερα οι κρατικές συντάξεις λαμβάνουν ΑΤΑ και τις γενικές αυξήσεις που συμφωνούνται για το δημόσιο τομέα.  Η διασύνδεση των συντάξεων με τις γενικές αυξήσεις του δημοσίου δεν έχει νόημα και θα πρέπει να τερματιστεί.  Οι συντάξεις θα πρέπει να λαμβάνουν μόνο την ΑΤΑ.
3. Φιλοδώρημα αφυπηρέτησης: Το κράτος πληρώνει ετησίως €100 εκ. ως φιλοδώρημα αφυπηρέτησης και εξ όσων γνωρίζω, είναι αφορολόγητο.  Θα πρέπει να φορολογηθεί με τον ψηλότερο ίσως συντελεστή, δηλαδή το 30%.
4. Επιδόματα παραστάσεως: Είναι προφανές ότι η σκανδαλώδης πρακτική να θεωρείται συντάξιμο το επίδομα γραμματέως ή καφέ, πρέπει να τερματιστεί.

Με τη ρύθμιση του συνταξιοδοτικού το κυβερνών κόμμα θα μπορεί να πείσει και τους πιο δύσπιστους ότι παραμένει προσηλωμένο στην κοινωνική δικαιοσύνη και ότι ενδιαφέρεται πραγματικά να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.  Αντώνης Α. Έλληνας Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Πανεπιστήμιο Κύπρου