Ώρα να ξανασκεφτούμε το (χρηματο)οικονομικό μας μοντέλο
04/08/2011
Σε ένα πρόσφατο άρθρο για το Cyprus Economic Policy Review έθιξα το θέμα των κινδύνων που προέρχονται από τον τραπεζικό τομέα στην Κύπρο και για τις επιπτώσεις τους στο οικονομικό μοντέλο της χώρας (“Big banks in small countries: The case of Cyprus”.
Η Κύπρος έχει ένα πολύ μεγάλο τραπεζικό σύστημα σε σύγκριση με την οικονομία της. Το ενεργητικό των τραπεζών, περιλαμβανομένων και των συνεργατικών πιστωτικών ιδρυμάτων, ανέρχεται σε περίπου 9 φορές το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Κύπρου ή 7 φορές εάν κάποιος εξαιρέσει τις εργασίες των Κυπριακών τραπεζών στο εξωτερικό. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ πιο μεγάλος από το μέσο ορό του τραπεζικού τομέα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης (357% και 334% του ΑΕΠ αντίστοιχα).
Η Κύπρος δεν είναι μοναδική σε αυτό τον τομέα - τόσο η Ιρλανδία όσο και η Μάλτα έχουν παρόμοιο μέγεθος τραπεζικού συστήματος σε σύγκριση με την οικονομία τους, ενώ αυτό του Λουξεμβούργου είναι ακόμα πιο μεγάλο (21 φορές το ΑΕΠ!). Η Κύπρος όμως διαφέρει στο ότι οι ντόπιες τράπεζες είναι πιο σημαντικές από τις ξένες τράπεζες και υποκαταστήματα, ενώ οι δυο μεγαλύτερες μας τράπεζες (Τράπεζα Κύπρου και Λαϊκή Marfin), αν και μικρές σε μέγεθος διεθνώς, είναι τεράστιες σε σύγκριση με την οικονομία. Το ενεργητικό της κάθε μιας από αυτές είναι περίπου 2.5 φορές το μέγεθος του ΑΕΠ της Κύπρου. Πολύ λίγες τράπεζες στην Ευρώπη (UBS και Credit Suisse στην Ελβετία, ING στην Ολλανδία) και παγκοσμίως έχουν αντίστοιχο μέγεθος σε σύγκριση με την οικονομία της χώρας από την οποία προέρχονται.
Η σημαντική αύξηση του τραπεζικού τομέα τα τελευταία χρόνια (το ενεργητικό του τομέα τετραπλασιάστηκε τα τελευταία 10 χρόνια) είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής προώθησης της Κύπρου σαν διεθνές κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ιδίως μετά την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004. Η στρατηγική αυτή ήταν πολύ επιτυχημένη και ο τομέας αυτός παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στη ντόπια απασχόληση όσο και στην οικονομική ανάπτυξη. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι εάν αυτή η ανάπτυξη μπορεί και πρέπει να συνεχίσει απερίσπαστα και στο μέλλον, ιδίως εάν κάποιος αναλογιστεί τους συστημικούς κινδύνους που δημιουργεί.
Τί είναι συστημικός κίνδυνος; Είναι βασικά ο κίνδυνος σημαντικών αρνητικών επιπτώσεων στο χρηματοοικονομικό σύστημα και στην οικονομία γενικότερα σαν αποτέλεσμα της κατάρρευσης μιας τράπεζας ή άλλου χρηματοοικονομικού οργανισμού. Ο κίνδυνος αυτός πηγάζει από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων το μέγεθος του οργανισμού και η αλληλεξάρτηση του με το υπόλοιπο χρηματοοικονομικό σύστημα.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η κατάρρευση μιας εκ των δύο μεγαλυτέρων Κυπριακών τραπεζών (όσο καλά και αν διοικούνται και εποπτεύονται και όσο απίθανο σενάριο και να είναι) θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στην Κυπριακή οικονομία. Το μέγεθος τους είναι πολύ μεγάλο για να μπορέσει το κράτος να τις υποστηρίξει επαρκώς εάν χρειαστεί για να σώσει την ίδια την οικονομία. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης (credit rating agencies) έχουν πρόσφατα υποβαθμίσει το κυβερνητικό χρέος: Η έκθεση των τραπεζών αυτών στην Ελλάδα δεν θα ήταν τέτοιο πρόβλημα για την ίδια την Κύπρο εάν οι τράπεζες ήταν πολύ μικρότερες από ότι είναι. Το τι έγινε στην Ισλανδία και στην Ιρλανδία σαν αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης - όπου το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε από περίπου 25% του ΑΕΠ το 2007 σε σχεδόν 100% το 2010 εν μέρει σαν αποτέλεσμα της προσπάθειας να στηρίξουν το (μεγάλο) τραπεζικό τους σύστημα - είναι παράδειγμα προς αποφυγή.
Τί πρέπει να γίνει; Η εμπειρία άλλων χωρών προσφέρει δύο πολύτιμα μαθήματα. Πρώτο, το εποπτικό σύστημα πρέπει να είναι πολύ πιο αυστηρό για χρηματοοικονομικούς οργανισμούς - όπως τις δύο μεγαλύτερες Κυπριακές τράπεζες - οι οποίοι δημιουργούν συστημικούς κινδύνους. Αυτό περιλαμβάνει ψηλότερη κεφαλαιακή επάρκεια (όπως έχει ανακοινώσει πρόσφατα η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου) και πιο αυστηρούς κανόνες λειτουργίας. Πρέπει να υπάρχει επίσης και καλύτερος συντονισμός χρηματοοικονομικής πολιτικής και διαχείρισης κρίσεων μεταξύ των εποπτικών αρχών και της κυβέρνησης, κάτι το οποίο χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη στην Κύπρο. Δεύτερο, η κυβέρνηση πρέπει να προβεί σε σημαντική και άμεση δημοσιονομική εξυγίανση ώστε να μπορεί να έχει τη δυνατότητα (“fiscal space”) να υποστηρίξει την οικονομία σε περίπτωση που οι συστημικοί κίνδυνοι υλοποιηθούν. Η πορεία του δημόσιου χρέους τα τελευταία χρόνια είναι εξαιρετικά ανησυχητική, ενώ οι κυβερνητικοί στόχοι δεν είναι καθόλου φιλόδοξοι. Μπορεί το τωρινό επίπεδο του δημοσίου μας χρέους (61% του ΑΕΠ το 2010) να είναι σχετικά χαμηλό σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά αυτές δεν έχουνε το μέγεθος ή τους κινδύνους του τραπεζικού μας τομέα.
Η ετοιμασία ενός μεσοπρόθεσμου πακέτου μέτρων για την καταπολέμηση των συστημικών κινδύνων από τις μεγάλες ντόπιες τράπεζες δεν είναι μόνο τεχνοκρατικό θέμα, αλλά αφορά όλους μας. Ο λόγος είναι απλός: Οι πιθανές λύσης, τόσο όσον αφορά το χρηματοοικονομικό τομέα όσο και για τα δημοσιονομικά, δεν είναι εύκολες και μπορεί να έχουν επιπτώσεις στο μοντέλο ανάπτυξης στο οποίο βασιζόμαστε τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητηθεί ευρέως και άμεσα για το καλό του τόπου.
Κώστας Στεφάνου
Senior Financial Economist στην Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank), ο οποίος είναι τώρα σε απόσπαση στο Financial Stability Board.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυστηρά προσωπικές.
Η Κύπρος έχει ένα πολύ μεγάλο τραπεζικό σύστημα σε σύγκριση με την οικονομία της. Το ενεργητικό των τραπεζών, περιλαμβανομένων και των συνεργατικών πιστωτικών ιδρυμάτων, ανέρχεται σε περίπου 9 φορές το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) της Κύπρου ή 7 φορές εάν κάποιος εξαιρέσει τις εργασίες των Κυπριακών τραπεζών στο εξωτερικό. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ πιο μεγάλος από το μέσο ορό του τραπεζικού τομέα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης (357% και 334% του ΑΕΠ αντίστοιχα).
Η Κύπρος δεν είναι μοναδική σε αυτό τον τομέα - τόσο η Ιρλανδία όσο και η Μάλτα έχουν παρόμοιο μέγεθος τραπεζικού συστήματος σε σύγκριση με την οικονομία τους, ενώ αυτό του Λουξεμβούργου είναι ακόμα πιο μεγάλο (21 φορές το ΑΕΠ!). Η Κύπρος όμως διαφέρει στο ότι οι ντόπιες τράπεζες είναι πιο σημαντικές από τις ξένες τράπεζες και υποκαταστήματα, ενώ οι δυο μεγαλύτερες μας τράπεζες (Τράπεζα Κύπρου και Λαϊκή Marfin), αν και μικρές σε μέγεθος διεθνώς, είναι τεράστιες σε σύγκριση με την οικονομία. Το ενεργητικό της κάθε μιας από αυτές είναι περίπου 2.5 φορές το μέγεθος του ΑΕΠ της Κύπρου. Πολύ λίγες τράπεζες στην Ευρώπη (UBS και Credit Suisse στην Ελβετία, ING στην Ολλανδία) και παγκοσμίως έχουν αντίστοιχο μέγεθος σε σύγκριση με την οικονομία της χώρας από την οποία προέρχονται.
Η σημαντική αύξηση του τραπεζικού τομέα τα τελευταία χρόνια (το ενεργητικό του τομέα τετραπλασιάστηκε τα τελευταία 10 χρόνια) είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής προώθησης της Κύπρου σαν διεθνές κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ιδίως μετά την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004. Η στρατηγική αυτή ήταν πολύ επιτυχημένη και ο τομέας αυτός παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στη ντόπια απασχόληση όσο και στην οικονομική ανάπτυξη. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι εάν αυτή η ανάπτυξη μπορεί και πρέπει να συνεχίσει απερίσπαστα και στο μέλλον, ιδίως εάν κάποιος αναλογιστεί τους συστημικούς κινδύνους που δημιουργεί.
Τί είναι συστημικός κίνδυνος; Είναι βασικά ο κίνδυνος σημαντικών αρνητικών επιπτώσεων στο χρηματοοικονομικό σύστημα και στην οικονομία γενικότερα σαν αποτέλεσμα της κατάρρευσης μιας τράπεζας ή άλλου χρηματοοικονομικού οργανισμού. Ο κίνδυνος αυτός πηγάζει από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων το μέγεθος του οργανισμού και η αλληλεξάρτηση του με το υπόλοιπο χρηματοοικονομικό σύστημα.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η κατάρρευση μιας εκ των δύο μεγαλυτέρων Κυπριακών τραπεζών (όσο καλά και αν διοικούνται και εποπτεύονται και όσο απίθανο σενάριο και να είναι) θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στην Κυπριακή οικονομία. Το μέγεθος τους είναι πολύ μεγάλο για να μπορέσει το κράτος να τις υποστηρίξει επαρκώς εάν χρειαστεί για να σώσει την ίδια την οικονομία. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης (credit rating agencies) έχουν πρόσφατα υποβαθμίσει το κυβερνητικό χρέος: Η έκθεση των τραπεζών αυτών στην Ελλάδα δεν θα ήταν τέτοιο πρόβλημα για την ίδια την Κύπρο εάν οι τράπεζες ήταν πολύ μικρότερες από ότι είναι. Το τι έγινε στην Ισλανδία και στην Ιρλανδία σαν αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης - όπου το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε από περίπου 25% του ΑΕΠ το 2007 σε σχεδόν 100% το 2010 εν μέρει σαν αποτέλεσμα της προσπάθειας να στηρίξουν το (μεγάλο) τραπεζικό τους σύστημα - είναι παράδειγμα προς αποφυγή.
Τί πρέπει να γίνει; Η εμπειρία άλλων χωρών προσφέρει δύο πολύτιμα μαθήματα. Πρώτο, το εποπτικό σύστημα πρέπει να είναι πολύ πιο αυστηρό για χρηματοοικονομικούς οργανισμούς - όπως τις δύο μεγαλύτερες Κυπριακές τράπεζες - οι οποίοι δημιουργούν συστημικούς κινδύνους. Αυτό περιλαμβάνει ψηλότερη κεφαλαιακή επάρκεια (όπως έχει ανακοινώσει πρόσφατα η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου) και πιο αυστηρούς κανόνες λειτουργίας. Πρέπει να υπάρχει επίσης και καλύτερος συντονισμός χρηματοοικονομικής πολιτικής και διαχείρισης κρίσεων μεταξύ των εποπτικών αρχών και της κυβέρνησης, κάτι το οποίο χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη στην Κύπρο. Δεύτερο, η κυβέρνηση πρέπει να προβεί σε σημαντική και άμεση δημοσιονομική εξυγίανση ώστε να μπορεί να έχει τη δυνατότητα (“fiscal space”) να υποστηρίξει την οικονομία σε περίπτωση που οι συστημικοί κίνδυνοι υλοποιηθούν. Η πορεία του δημόσιου χρέους τα τελευταία χρόνια είναι εξαιρετικά ανησυχητική, ενώ οι κυβερνητικοί στόχοι δεν είναι καθόλου φιλόδοξοι. Μπορεί το τωρινό επίπεδο του δημοσίου μας χρέους (61% του ΑΕΠ το 2010) να είναι σχετικά χαμηλό σε σύγκριση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά αυτές δεν έχουνε το μέγεθος ή τους κινδύνους του τραπεζικού μας τομέα.
Η ετοιμασία ενός μεσοπρόθεσμου πακέτου μέτρων για την καταπολέμηση των συστημικών κινδύνων από τις μεγάλες ντόπιες τράπεζες δεν είναι μόνο τεχνοκρατικό θέμα, αλλά αφορά όλους μας. Ο λόγος είναι απλός: Οι πιθανές λύσης, τόσο όσον αφορά το χρηματοοικονομικό τομέα όσο και για τα δημοσιονομικά, δεν είναι εύκολες και μπορεί να έχουν επιπτώσεις στο μοντέλο ανάπτυξης στο οποίο βασιζόμαστε τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητηθεί ευρέως και άμεσα για το καλό του τόπου.
Κώστας Στεφάνου
Senior Financial Economist στην Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank), ο οποίος είναι τώρα σε απόσπαση στο Financial Stability Board.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυστηρά προσωπικές.
21 σχόλια
on 04/08/2011
Ορθά θίγει αυτό το θέμα ο κ. Στεφάνου, ένα θέμα που εδώ και αρκετό καιρό ήταν αντικείμενο προβληματισμού, σε στενό όμως μόνο κύκλο ειδικών.
Κατά την άποψη μου τα μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν δεν είναι μόνο μέτρα μετριασμού επιπτώσεων "κατόπιν εορτής" όπως μερικά από τα αναφερθέντα (π. χ. ψηλότερη κεφαλαιακή επάρκεια, συντονισμός διαχείρισης κρίσεων) αλλά περισσότερο προληπτικά. Με αυτά εννοώ την υπό έλεγχο εκ μέρους της Κεντρικής πιο προσεκτική χρήση των επενδυτικών κεφαλαίων όπου ο υπονοούμενος έλεγχος να περιλαμβάνει τόσο την εργοδότηση των αναγκαίων ατόμων όσο και την ύπαρξη διαδικασιών (π. χ. κατά τα πρότυπα λειτουργίας των επενδυτικών εταιρειών). Τέτοια μέτρα ήδη εν μέρει λαμβάνονται, αφού η αξιοποίηση ξένων καταθέσεων υπόκειται σε αυστηρό περιορισμό, αλλά προφανώς κρίνοντας από τα σημερινά δεδομένα χρειάζονται επιπρόσθετα. Ειδικά όσον αφορά την ορθολογιστική και ασφαλή διαχείριση μεγάλων ποσών απαιτείται οι τράπεζες να διαθέτουν επάρκεια αναγκαίων πλήρως κατατοπισμένων για τα μοντέρνα επενδυτικά προϊόντα ειδικών και να μην αρκούνται σε "παντογνώστες" μέσης κλίμακας μάνατζερ οι οποίοι ανελίχθησαν μεν στη βάση μιας επιτυχούς προηγούμενης καριέρας αλλά δεν είναι δυνατό από τη μια μέρα στην άλλη ως δια μαγείας να μετατράπηκαν σε "κωλοπετσωμένους" και παντογνώστες μοντέρνους invester bankers, ικανούς να διαχειρίζονται με ασφάλεια δισεκατομμύρια.
Κατά την άποψη μου τα μέτρα που επιβάλλεται να ληφθούν δεν είναι μόνο μέτρα μετριασμού επιπτώσεων "κατόπιν εορτής" όπως μερικά από τα αναφερθέντα (π. χ. ψηλότερη κεφαλαιακή επάρκεια, συντονισμός διαχείρισης κρίσεων) αλλά περισσότερο προληπτικά. Με αυτά εννοώ την υπό έλεγχο εκ μέρους της Κεντρικής πιο προσεκτική χρήση των επενδυτικών κεφαλαίων όπου ο υπονοούμενος έλεγχος να περιλαμβάνει τόσο την εργοδότηση των αναγκαίων ατόμων όσο και την ύπαρξη διαδικασιών (π. χ. κατά τα πρότυπα λειτουργίας των επενδυτικών εταιρειών). Τέτοια μέτρα ήδη εν μέρει λαμβάνονται, αφού η αξιοποίηση ξένων καταθέσεων υπόκειται σε αυστηρό περιορισμό, αλλά προφανώς κρίνοντας από τα σημερινά δεδομένα χρειάζονται επιπρόσθετα. Ειδικά όσον αφορά την ορθολογιστική και ασφαλή διαχείριση μεγάλων ποσών απαιτείται οι τράπεζες να διαθέτουν επάρκεια αναγκαίων πλήρως κατατοπισμένων για τα μοντέρνα επενδυτικά προϊόντα ειδικών και να μην αρκούνται σε "παντογνώστες" μέσης κλίμακας μάνατζερ οι οποίοι ανελίχθησαν μεν στη βάση μιας επιτυχούς προηγούμενης καριέρας αλλά δεν είναι δυνατό από τη μια μέρα στην άλλη ως δια μαγείας να μετατράπηκαν σε "κωλοπετσωμένους" και παντογνώστες μοντέρνους invester bankers, ικανούς να διαχειρίζονται με ασφάλεια δισεκατομμύρια.
on 04/08/2011
Αγ. Κώστα,
Συμφωνώ με τα όσα γράφεις και μπράβο που έθιξες ένα τόσο καυτό ''κρυμμένο'' θέμα.
Χαιρετισμούς,
Σταύρος
Συμφωνώ με τα όσα γράφεις και μπράβο που έθιξες ένα τόσο καυτό ''κρυμμένο'' θέμα.
Χαιρετισμούς,
Σταύρος
on 04/08/2011
Συμφωνώ με τον κ. Στεφάνου. Το πιο σημαντικό, ίσως, στοιχείο της ανάλυσής του είναι το τελευταίο: ότι πρέπει επιτέλους να γίνει μια δημόσια συζήτηση για το που θέλουμε να πάμε ως χώρα και για το τι συνεπάγεται το να λέμε ότι είμαστε χρηματοοικονομικό κέντρο.
Να το λέμε μόνο, δεν φθάνει.
Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να επωμιστούμε και τις δημοσιονομικές συνέπειες του μοντέλου αυτού.
Μπράβο στον κ. Στεφάνου που αναδεικνύει αυτό το σοβαρό ζήτημα και στο Stockwatch που συμβάλει με τα ακομμάτιστα μπλογκς στο δημόσιο διάλογο.
Να το λέμε μόνο, δεν φθάνει.
Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να επωμιστούμε και τις δημοσιονομικές συνέπειες του μοντέλου αυτού.
Μπράβο στον κ. Στεφάνου που αναδεικνύει αυτό το σοβαρό ζήτημα και στο Stockwatch που συμβάλει με τα ακομμάτιστα μπλογκς στο δημόσιο διάλογο.
on 04/08/2011
Συμφωνώ με το άρθρο αλλά υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση σε όλους για τον ρόλο των Κεντρικών Τραπεζών και αυτό που αποκαλείται εποπτεία.ΌΠως γράφω το σχόλιο αυτό,στο Bloomberg ο παρουσιαστής σχολιάζει την τεράστια πτώση των τραπεζικών μετοχών που διαπραγματεύονται πολύ πιό κάτω από τις λοστικές αξίες.Όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο κόσμος ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ τις οικονομικές καταστάσεις.Οι Κεντρικές ασχολούνται με κεφαλαιουχικές επάρκειες κλπ αλλά ΔΕν έχουν καμμία αρμοδιότητα να αμφισβητήσουν εκτιμήσεις επαγγελματιών εκτιμητών και οτιδήποτε περάσει από έλεγχον ελεγκτών που υπογράφουν για την ακρίβεια των λογαριασμών.Σαν αποτέλεσμα μπορεί η Κεντρική να μιλά για αυστηρή εποπτεία και πράγματι να κάμνει την δουλειά της σύμφωνα με την Νομοθεσία αλλά για σκοπούς μπακαλίστικους αν επιτρέπεται όπως καταλαβαίνει το παζάρι την εποπτεία αυτή είναι ανύπαρκτη.Όταν δεν μπορεί να αμφισβητηθούν εκτιμήσεις που διαφέρουν μέχδρι και πέντε φορές η ιά από την άλη για το ίδιο ακίνητο και είναι και οι δύο αποδεκτές τι έλεγχον μπορείνα ασκήσει η Κεντρική αφού δεν έχει λόγο στις διαφορές στην ερμηνεία συμβολαίων μεταξύ ιδιωτών και τραπεζών.
Επίσης έγιναν στρες τεστ τα οποία έγιναν από ανεξάρτητη αρχή μεν αλλά πάλι είναι εμφανώς ανεπαρκή.Όπως πανεπιστήμια που δέχονται όλους σχεδόν τους φοιτητές θεωρούνται χαμηλού επιπέδου,ενώ άλλα που δέχονται ελάχιστους έχουν κύρος για να αποκτήσουν αξιοπιστία τα στρες τεστ πρέπει να υπάρχουν και αποτυχίες.Στο τέλος πληρώνουν όλοι την ανεπάρκεια των τεστ ακόμα και δυνατές τράπεζες.Η προσέλευση ξένων κεφαλαίων όπου δεν οφείλεται σε φορολογικούς συντελεστές επηρεάζεται από το γεγονός ότι όπως ανέφεραν πρόσφατα οιFinancial Times δεν γίνονται πολλές ερωτήσεις στους καταθέτες.Άρα όσο δεν φοβούνται ότι θα χαθούν τα λεφτά τους δεν επηρεάζονται οι ξένες καταθέσεις.
Αντιλαμβάνομαι ότι και ο Κος Στεφάνου λέγει τα ίδια πράματα πιο διπλωματικά για να μην θίξει κανένα αλλά συμφωνώ εν μέρει και με τον Φύλαρχο.Εν μέρει διότι και αυτοί που είχαν τα προσόντα πάλι με τα ίδια κριτήρια αποφασίζουν οπότε το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Οι τράπεζες με τα λεφτά των καταθετών,ξένων και Κύπριων έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη και μοιάζουν με τον λύμπουρα που έχει φτερά. Στην Αμερικη οι Γενικοί Εισαγγελείς έχουν δύναμη στην Κύπρο πρέπει να δοθεί στον δικό μας Εισαγελέα η ανάλογη δύναμη να μπορεί να επέμβει εκεί όπου η Κεντρική δεν δικαιούται η δεν θέλει.
Επίσης έγιναν στρες τεστ τα οποία έγιναν από ανεξάρτητη αρχή μεν αλλά πάλι είναι εμφανώς ανεπαρκή.Όπως πανεπιστήμια που δέχονται όλους σχεδόν τους φοιτητές θεωρούνται χαμηλού επιπέδου,ενώ άλλα που δέχονται ελάχιστους έχουν κύρος για να αποκτήσουν αξιοπιστία τα στρες τεστ πρέπει να υπάρχουν και αποτυχίες.Στο τέλος πληρώνουν όλοι την ανεπάρκεια των τεστ ακόμα και δυνατές τράπεζες.Η προσέλευση ξένων κεφαλαίων όπου δεν οφείλεται σε φορολογικούς συντελεστές επηρεάζεται από το γεγονός ότι όπως ανέφεραν πρόσφατα οιFinancial Times δεν γίνονται πολλές ερωτήσεις στους καταθέτες.Άρα όσο δεν φοβούνται ότι θα χαθούν τα λεφτά τους δεν επηρεάζονται οι ξένες καταθέσεις.
Αντιλαμβάνομαι ότι και ο Κος Στεφάνου λέγει τα ίδια πράματα πιο διπλωματικά για να μην θίξει κανένα αλλά συμφωνώ εν μέρει και με τον Φύλαρχο.Εν μέρει διότι και αυτοί που είχαν τα προσόντα πάλι με τα ίδια κριτήρια αποφασίζουν οπότε το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Οι τράπεζες με τα λεφτά των καταθετών,ξένων και Κύπριων έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη και μοιάζουν με τον λύμπουρα που έχει φτερά. Στην Αμερικη οι Γενικοί Εισαγγελείς έχουν δύναμη στην Κύπρο πρέπει να δοθεί στον δικό μας Εισαγελέα η ανάλογη δύναμη να μπορεί να επέμβει εκεί όπου η Κεντρική δεν δικαιούται η δεν θέλει.
on 04/08/2011
Θα τρελλαθουμε με αυτα που διαβαζουμε "...Δεύτερο, η κυβέρνηση πρέπει να προβεί σε σημαντική και άμεση δημοσιονομική εξυγίανση ώστε να μπορεί να έχει τη δυνατότητα (“fiscal space”) να υποστηρίξει την οικονομία σε περίπτωση που οι συστημικοί κίνδυνοι υλοποιηθούν..." δηλαδη η κυβερνηση πρεπει να προβει σε αμεση εξυγιανση για να σωσουμε τις τραπεζες οι οποιες αποφασιασαν να βαλουν ολα τα αυγα τους σε ενα καλαθι.
Δεν μπορω να πιστεψω πως καποιος σαν το Κώστα Στεφάνου που εργαζεται στην παγκοσμια τραπεζα μας συμβουλευει για κατι τετοιο.
Ποτε επιτελους καποιοι θα καταλαβουν οτι πρεπει να σταματησουμε να περναμε τις ζημιες ιδιωτικων επιχειρησεων στο κοσμακη. Γιατι δεν ξεκιναν οι τραπεζες το κοψιμο των παχουλων μισθων στα ανωτερα στελεχη τους που καταφεραν να παρασυρουν ολοκληρο κρατος στο χειλος του γκρεμνου παρα να ζηταμε απο την καθε κυβερνηση να νοικοκυρευτοι γιατι πρεπει να σωσουμε τις τραπεζες.
Σιγουρα τα δημοσιονομικα χρειαζονται νοικοκυρεμα αλλα οχι γιατι πρεπει να σωσουμε τις τραπεζες.... θα πηδηχτω απο το παραθυρο αν συνεχισω να διαβαζω τετοια πραγματα!!!
Δεν μπορω να πιστεψω πως καποιος σαν το Κώστα Στεφάνου που εργαζεται στην παγκοσμια τραπεζα μας συμβουλευει για κατι τετοιο.
Ποτε επιτελους καποιοι θα καταλαβουν οτι πρεπει να σταματησουμε να περναμε τις ζημιες ιδιωτικων επιχειρησεων στο κοσμακη. Γιατι δεν ξεκιναν οι τραπεζες το κοψιμο των παχουλων μισθων στα ανωτερα στελεχη τους που καταφεραν να παρασυρουν ολοκληρο κρατος στο χειλος του γκρεμνου παρα να ζηταμε απο την καθε κυβερνηση να νοικοκυρευτοι γιατι πρεπει να σωσουμε τις τραπεζες.
Σιγουρα τα δημοσιονομικα χρειαζονται νοικοκυρεμα αλλα οχι γιατι πρεπει να σωσουμε τις τραπεζες.... θα πηδηχτω απο το παραθυρο αν συνεχισω να διαβαζω τετοια πραγματα!!!
on 05/08/2011
Κύριε Κυριάκο Κ, νομίζω κάνεις καλά να ''πηδηχτείς'' απο το παράθυρο ή απο όπου αλλού θέλεις,γιατί αγνοείς ότι η Κύπρος είναι ακόμα χρηματοοικονομικό κέντρο, με οτιδήποτε αυτό εξυπακούει.Εχεις μήπως ακούσει γιά το Λουξεμβούργο;
on 05/08/2011
Και σου απαντώ εγώ,γιατί νομίζω πως είναι μάλλον απίθανο ένας επιστήμονας του κύρους του κ.Στεφάνου, να ασχοληθεί με ένα τόσο απλο'ι'κό σχόλιο,όπως είναι το δικό σου.
on 06/08/2011
Το σχόλιο δεν είναι καθόλου απλοϊκό. Πολύ πιθανώς δεν μπορείς να αντιληφθείς τους ηθικούς κινδύνους που δημιουργούν διασώσεις τέτοιου είδους δηλ. ο φορολογούμενος να είναι πάντα εκεί για το τραπεζίτη έκτος ων κερδων βέβαια. Δεν μπορείς να αντιληφθείς το προηγούμενο που δημιουργείται και αυτό είναι αρκετά ανησυχητικό.
Το θέμα είναι πολύ απλό. Οι κυπριακές τράπεζες γνωρίζοντας ότι και να πάει κάτι στραβά κάποιος τρίτος θα τους σώσει , ξεκίνησαν το 2009 να αγοράζουν ελληνικά ομόλογα, τάχατες ήταν ευκαιρία ( εν τω μεταξύ εκείνο το καιρό οι Γερμανοί πωλούσαν), και ότι θα μπορούσαν να το παίξουν και κάπως κερδοσκόποι για το λόγο ότι τα κέρδη που έβγαζαν από τις συνήθεις εργασίες δεν ήταν αρκετά. Άκου πράγματα για εμπορικές τράπεζες.
Τώρα που την κάτσανε τη βάρκα, μαζί τους έκατσε και ο κύπριος φορολογούμενος επειδή δεν έχει αρκετά να τους σώσει και πολύ πιθανός να πρέπει να μπούμε σε κάποιο μηχανισμό στήριξης με όλα τα συνεπακόλουθα επειδή οι τράπεζες μας ήθελαν και άλλο κοκό.
Μετά από όλα αυτά έχουμε άτομα που μας λένε ότι πρέπει να φτιάξουμε να δημοσιονομικά μας για να μπορούμε να σώσουμε τις τράπεζες και όχι για άλλους χιλίους δυο λόγους. Είναι να μην πηδηχτούμε όλοι από τα παράθυρα μας?
Το θέμα είναι πολύ απλό. Οι κυπριακές τράπεζες γνωρίζοντας ότι και να πάει κάτι στραβά κάποιος τρίτος θα τους σώσει , ξεκίνησαν το 2009 να αγοράζουν ελληνικά ομόλογα, τάχατες ήταν ευκαιρία ( εν τω μεταξύ εκείνο το καιρό οι Γερμανοί πωλούσαν), και ότι θα μπορούσαν να το παίξουν και κάπως κερδοσκόποι για το λόγο ότι τα κέρδη που έβγαζαν από τις συνήθεις εργασίες δεν ήταν αρκετά. Άκου πράγματα για εμπορικές τράπεζες.
Τώρα που την κάτσανε τη βάρκα, μαζί τους έκατσε και ο κύπριος φορολογούμενος επειδή δεν έχει αρκετά να τους σώσει και πολύ πιθανός να πρέπει να μπούμε σε κάποιο μηχανισμό στήριξης με όλα τα συνεπακόλουθα επειδή οι τράπεζες μας ήθελαν και άλλο κοκό.
Μετά από όλα αυτά έχουμε άτομα που μας λένε ότι πρέπει να φτιάξουμε να δημοσιονομικά μας για να μπορούμε να σώσουμε τις τράπεζες και όχι για άλλους χιλίους δυο λόγους. Είναι να μην πηδηχτούμε όλοι από τα παράθυρα μας?
on 05/08/2011
Athena read the 13 bankers book that ProfDemetriades recommended in an older post and you will see the merits of Kyriacos' argument, yes we are a financial centre and yes we derive multiple benefits from this but rather than create fiscal space and moral hazards we could reap equal benefits from our status as a Financial Centre with a more conservative regulatory architecture where our assets could be reduced from nearly 9 times GDP to 4-5 times. All foreign banks to be licensed as branches so that their parents have to save them and by extension their home central banks. And banks with 3bn foreign gov bonds and 40% of their bank loans to foreign countries again should not have been our CB's responsibility to bail out. I will not repeat what a US trained under self regulation is best Greenspan did here that worsened the problem...
on 05/08/2011
Taylor,συμφωνώ σχεδόν πλήρως με το comment σου.Εκείνο που δεν καταλαβαίνω με σένα,είναι το εξής:Πως γίνεται να συμφωνάς με τον Κυριάκο που είναι έτοιμος να ''πηδηχτεί ''-έτσι είπε ο ίδιος- γι'αυτά που προτείνει ο κ.Στεφάνου και την ίδια στιγμή να συμφωνάς και με τον κ.Στεφάνου για αλλαγή του χρηματοοικονομικού μας μοντέλου.Εχω την εντύπωση ότι σου αρέσει να μας μπερδεύεις.
on 06/08/2011
Επίσης Taylor,ελπίζω να μετριάσετε λίγο την επιθετικότητά σας,εσύ και ο κ.Χριστόφιας απέναντι στον κ.Ορφανίδη,μετά απο τις δηλώσεις του Ολι Ρεν για την καλή εποπτεία των Κυπρ.τραπεζών.
on 06/08/2011
Ο κ.Ολι Ρεν δεν ζει στη Κυπρο και αυτο φαινετε απο της δηλωσεις που εχει κανει την περασμενη Παρασκευη...
Πως γινεται οι τραπεζες μας να εχουν γερες βασεις και ολοι οι πιστοληπτικοι οικοι να υποβαθμιζουν τη Κυπρο λογου του οτι οι τραπεζες μας εχουν μεγαλη εκθεση στην Ελλαδα. Αυτο ειναι αξιον αποριας και ας με βοηθησει καποιος να μου τη λυσει.
Τωρα θα μου πεις οτι αυτα τα λενε οι οικοι που μετα την κριση εχουν γινει υπερβολικα αυστηροι με τις αξιολογησεις τους και μπλα μπλα μπλα. Η ουσια ειναι οτι αυτοι που μας δανειζουν ακουνε του οικους και οχι τον Ολι Ρεν που προσπαθει να ριξει σταχτη στα ματια του κοσμου.
Πως γινεται οι τραπεζες μας να εχουν γερες βασεις και ολοι οι πιστοληπτικοι οικοι να υποβαθμιζουν τη Κυπρο λογου του οτι οι τραπεζες μας εχουν μεγαλη εκθεση στην Ελλαδα. Αυτο ειναι αξιον αποριας και ας με βοηθησει καποιος να μου τη λυσει.
Τωρα θα μου πεις οτι αυτα τα λενε οι οικοι που μετα την κριση εχουν γινει υπερβολικα αυστηροι με τις αξιολογησεις τους και μπλα μπλα μπλα. Η ουσια ειναι οτι αυτοι που μας δανειζουν ακουνε του οικους και οχι τον Ολι Ρεν που προσπαθει να ριξει σταχτη στα ματια του κοσμου.
on 06/08/2011
Κυριάκε Κ ,με σένα,δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν.Πρώτον,αγνοείς την πραγματικότητα.Αν θα μπούμε σε μηχανισμό στήριξης αγαπητέ μου,να είσαι σίγουρος πως δεν θα είναι λόγω της έκθεσης των τραπεζών μας στο ελληνικό χρέος- διάβασε χθεσινές δηλώσεις του Ολι Ρεν - αλλά λόγω της αχαπαροσύνης του μάστρε-Χριστόφια, που γιά 3 χρόνια δεν θωράκισε την οικονομία μας, με αποκορύφωμα την καταστροφή της 11/7/11.Το δεύτερο που μπορεί να συμβαίνει με σένα,είναι πως ιδεολογικά δεν ανέχεσαι το κέρδος.Ε πως να το κάνουμε,ζούμε σε ελεύθερη οικονομία,πήγαινε στην Κούβα να λυτρωθείς,και να ησυχάσουμε και μείς απο σένα!
on 07/08/2011
No country can afford to let its banking system collapse, so if we get to the point that government intervention is required, moral hazard becomes a secondary matter. So the errors made by the banks, and the any ommissions made by our Central Bank that could have prevented this potential exposure, at this point can only be used as guides to shape regulation that will attempt to minimize such risk in the future. For the time being the country has to prepare itself for the worst, which is not an unlikely scenario. So Mr. Stefanou is correct in urging us to create the "fiscal space" so that we can deal with the potential calamity (and by doing so it does not not mean that he condones the banks' mistakes... to answer to Mr KyriacosK concerns. Also, i know it is too small of a consolation, but
if the banks need to be rescued, help can be provided at a cost that can be punitive to the shareholders of the banks and with restrictions to the paychecks of their managements. Understandably, a small price to pay for big mistakes, but at least it will send the right message for the future.
(ps no relation to KyriacosK ...
if the banks need to be rescued, help can be provided at a cost that can be punitive to the shareholders of the banks and with restrictions to the paychecks of their managements. Understandably, a small price to pay for big mistakes, but at least it will send the right message for the future.
(ps no relation to KyriacosK ...
on 07/08/2011
΄Μπορείς να επεκταθείς λίγο όταν εννοείς ότι αν χρειαστεί να διασωθούν τράπεζες θα τιμωρηθούν οι μέτοχοι.Από το 2008 ήδη έχασαν 90%της περιουσίας τους ενώ οι διευθυντές και υπάλληλοι παίρνουν αυξήσεις.Αφήνω τις συνεχείς ενέσεις κεφαλαίου σε δικαιώματα,μετατρέψιμα ,ΜΑΕΚ και όπως αλλοιώς τα λεν.Να κόψουν πρώτα τους μισθούς τους και τα άλλα οφελήματα τουλάχιστον όσοι έχουν κάποιο λόγο στις αποφάσεις και μετά να αρχίσουν να σκέφτονται διασώσεις.Οι δημόσιοι υπάλληλοι συμφωνούμε όλοι να δώσουν πίσω προνόμια,να δώσουν και οι τραπεζικοί.Οι΄παλιοί μέτοχοι έχασαν 90%+ αν είναι να χάσουν και τα υπόλοιπα γιατί να διασωθούν οι τράπεζες?
Η δική μου γνώμη είναι Ρώσσοι και άλλοι ξένοι μέτοχοι πρέπει να βοηθήσουν τις τράπεζες τις Διοικήσεις τους .Ούτε οι μέτοχοι μπορούν ,ούτε η Κυβέρνηση ούτε οι φορολογούμενοι.Εδώ μιλούμε για πιθανές ζημιές δισεκατομμυρίων.Όση εξυγίανση και να γίνει όσο πλεόνασμα και να είχε ο προυπολογισμός αντί έλλειμμα,τίποτε δεν θα άλλαζε.Μόνο Ρώσσοι ολιγάρχες και Άραβες σείχηδες έχουν τα απαιτούμενα λεφτά να σώσουν το σύστημα.
Η δική μου γνώμη είναι Ρώσσοι και άλλοι ξένοι μέτοχοι πρέπει να βοηθήσουν τις τράπεζες τις Διοικήσεις τους .Ούτε οι μέτοχοι μπορούν ,ούτε η Κυβέρνηση ούτε οι φορολογούμενοι.Εδώ μιλούμε για πιθανές ζημιές δισεκατομμυρίων.Όση εξυγίανση και να γίνει όσο πλεόνασμα και να είχε ο προυπολογισμός αντί έλλειμμα,τίποτε δεν θα άλλαζε.Μόνο Ρώσσοι ολιγάρχες και Άραβες σείχηδες έχουν τα απαιτούμενα λεφτά να σώσουν το σύστημα.
on 08/08/2011
Saving the banks does not mean you save its shareholders. You can keep the institutions, so the country continues to have a banking system, and have the shareholders totally wiped out. A rescue (government capital injection) could be structured in a way that any future benefits from the recovery of the banks goes to the tax payers (i.e warrants in return of capital injection). There's a variety of measures that can be taken along those lines. As for the Russians and the Arabs ... it would be unwise to rely on them for a rescue, as they will be the first ones to take their money into safer places (as Athina mentions below), creating a much bigger problem for our banking system that 30% of its deposits are from foreigners.
on 07/08/2011
Athena I don't like to confuse I don't believe that hard party politics has served this country well until now and it certainly won't going forward. I don't care what Sintrofias does. I will continue criticising anyone I believe is making mistakes as I have done so far while not following any warped party politics logic.
on 08/08/2011
''Οι Ρώσσοι ολιγάρχες και οι Αραβες σε'ί'χηδες'' όπως λες αγαπητέ Καχ είναι οι πρώτοι που θα φύγουν απο ένα καράβι που βυθίζεται,όπως είναι το δικό μας.Θα σταθμίσουν πρώτα, κατά πόσον τους συμφέρει να μείνουν σε μιά χώρα που παλινωδεί ανάμεσα σε κομμουνιστικές και νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις.Σε τελική ανάλυση θα πρέπει να αποφασίσουμε τι είδος χρηματοοικονομικού μοντέλου θέλουμε να έχουμε. Αυτός εξάλλου είναι και ο τίτλος του blog στο οποίο σχολιάζουμε.
on 08/08/2011
Αθηνά και ΚΚυριάκου
Τον καιρό της (προηγούμενης?)κρίσης πριν η παράλληλα με την βοήθεια των κυβερνήσεων υπήρξαν σημαντικές αγορές μετοχών από διάφορα ταμεία,όπως του Αμπου Ντάπι,της Σιγκαπούρης,Αραβων δισεκετομυριούχων,Ιαπωνικών πολυεθνικών.Όταν οι Ευρωπαικές και Αμερικανικές τράπεζες δέχονταν βοήθεια από παντού δεν βλέπω τον λόγο η Κύπρος να αποτελεί την εξαίρεση και να θέλει να βασιστεί στις δικές της δυνάμεις.Εξ ορισμού όλες οι τράπεζες που έβαζαν με ευνοικούς για την κάθε περίοδο όρους νέους μετόχους είχαν προβλήματα.
Επίσης για ποιό τραπεζικό σύστημα μιλάς φίλε Κυριάκο?Της Κύπρου η των άλλων χωρών που δραστηριοποιούνται οι Κυπριακές τράπεζες ως την Κίνα και την Ινδία τώρα?
Ανεξάρτητα από το θέμα αρχής η Κύπρος όση εξοικονόμηση και να κάμει δεν μπορεί να διασώσει καμμιά τράπεζα αν καμμιά φορά χρειαστεί.Μιλούν για ελλείμματα μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων και δεν ξέρουν τι να κάμουν ενώ οι τράπεζες ακόμα έχουν δύναμη και αγοράζουν ομόλογα.Αν για οποιοδήποτε από τους πολλούς λόγους μια τράπεζα χρειαστεί βοήθεια θα είναι μερικά δις.Πως μπορεί να βρεθούν?Όλοι οι υπαλληλοι να μείνουν απλήρωτοι δεν φτάνουν.Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα,αν συμφέρει σε κάποιους να επενδύσουν θα το κάμουν,παρά τα πολιτικά ρίσκα .Άλλωστε αν δεν υπήρχε πολιτική και οικονομική κρίση οι μετοχές θα ήταν τουλάχιστον 5 φορές πιό ακριβές και δεν θα γυρεύαμε Ρώσσους,Άραβες η άλλους επενδυτές.Θα στέκονταν στην γραμμή να επενδύσουν και στις δικές μας και στις ξένες τράπεζες.
Τον καιρό της (προηγούμενης?)κρίσης πριν η παράλληλα με την βοήθεια των κυβερνήσεων υπήρξαν σημαντικές αγορές μετοχών από διάφορα ταμεία,όπως του Αμπου Ντάπι,της Σιγκαπούρης,Αραβων δισεκετομυριούχων,Ιαπωνικών πολυεθνικών.Όταν οι Ευρωπαικές και Αμερικανικές τράπεζες δέχονταν βοήθεια από παντού δεν βλέπω τον λόγο η Κύπρος να αποτελεί την εξαίρεση και να θέλει να βασιστεί στις δικές της δυνάμεις.Εξ ορισμού όλες οι τράπεζες που έβαζαν με ευνοικούς για την κάθε περίοδο όρους νέους μετόχους είχαν προβλήματα.
Επίσης για ποιό τραπεζικό σύστημα μιλάς φίλε Κυριάκο?Της Κύπρου η των άλλων χωρών που δραστηριοποιούνται οι Κυπριακές τράπεζες ως την Κίνα και την Ινδία τώρα?
Ανεξάρτητα από το θέμα αρχής η Κύπρος όση εξοικονόμηση και να κάμει δεν μπορεί να διασώσει καμμιά τράπεζα αν καμμιά φορά χρειαστεί.Μιλούν για ελλείμματα μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων και δεν ξέρουν τι να κάμουν ενώ οι τράπεζες ακόμα έχουν δύναμη και αγοράζουν ομόλογα.Αν για οποιοδήποτε από τους πολλούς λόγους μια τράπεζα χρειαστεί βοήθεια θα είναι μερικά δις.Πως μπορεί να βρεθούν?Όλοι οι υπαλληλοι να μείνουν απλήρωτοι δεν φτάνουν.Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα,αν συμφέρει σε κάποιους να επενδύσουν θα το κάμουν,παρά τα πολιτικά ρίσκα .Άλλωστε αν δεν υπήρχε πολιτική και οικονομική κρίση οι μετοχές θα ήταν τουλάχιστον 5 φορές πιό ακριβές και δεν θα γυρεύαμε Ρώσσους,Άραβες η άλλους επενδυτές.Θα στέκονταν στην γραμμή να επενδύσουν και στις δικές μας και στις ξένες τράπεζες.
on 09/08/2011
Αγαπητέ Καχ,απο μόνος σου έχεις δώσει τις απαντήσεις.Αν οι ξένοι επενδυτές θα μείνουν,σίγουρα δεν θα είναι γιά τα μαύρα μας τα μάτια.Το λάθος σου όμως,είναι που νομίζεις ότι θέλουν να βοηθήσουν σε πιθανή διάσωση,αλλά κάποιος τους αποτρέπει.Ομως ούτε και μπορείς να τους υποχρεώσεις.Δεν ξέρω αλλά κάπου το υπεραπλουστεύεις το πράγμα. Και ούτε λέξη γιά την αλλοπρόσαλλη πολιτική μας στο θέμα.
on 09/08/2011
Αθηνά
Δεν απλουστεύω τίποτε.Μπορείς να πάρεις ως δεδομένο ότι διαφωνώ 100% με την Κυβέρνηση ,επομένως τι να πώ για την πολιτική της?Να πουν οι υποστηρικτές της και αυτοί που τους εψήφισαν,είτε τώρα είναι υπέρ τους η εναντίον.Εγώ με τους αριθμούς έχω πρόβλημα ότι δεν βγαίνουν.Ούτε λέω ότι εμποδίζει κανένας επενδυτή αλλά να σε θυμίσω ότι για να διασωθεί η Morgan Stanley η τότε οικονομική ηγεσία της Αμερικής(Paulson,Bernanke)έβαλε όρο να πάρει πρώτα τα δις από την Mitisibushi.Είμαι σίγουρος ότι αν οι Διοικήσεις των τραπεζών πιεστούν μπορούν να φέρουν στρατηγικό επενδυτή .Γιατί να το κάμουν με το σκεπτικό σου εσένα και ολων σχεδόν των άλλων που γράφουν εδώ και αλλού?Αν τα πράματα παν καλά εντάξει.Αν παν στραβά να παμε σε μηχανισμό στήριξης,να χάσουν οι μέτοχοι και οι φορολογούμενοι.Γιατί να βάλουν μέσα νέο μέτοχο που θα ελέγχει τις πράξεις τοπυς?Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις στη χειρότερη περίπτωση θα πάρουν αποζημίωση για να φύγουν. Αλλο οι πολιτικές μας πεποιθήσεις και άλλο η πραγματικότητα.
Δεν απλουστεύω τίποτε.Μπορείς να πάρεις ως δεδομένο ότι διαφωνώ 100% με την Κυβέρνηση ,επομένως τι να πώ για την πολιτική της?Να πουν οι υποστηρικτές της και αυτοί που τους εψήφισαν,είτε τώρα είναι υπέρ τους η εναντίον.Εγώ με τους αριθμούς έχω πρόβλημα ότι δεν βγαίνουν.Ούτε λέω ότι εμποδίζει κανένας επενδυτή αλλά να σε θυμίσω ότι για να διασωθεί η Morgan Stanley η τότε οικονομική ηγεσία της Αμερικής(Paulson,Bernanke)έβαλε όρο να πάρει πρώτα τα δις από την Mitisibushi.Είμαι σίγουρος ότι αν οι Διοικήσεις των τραπεζών πιεστούν μπορούν να φέρουν στρατηγικό επενδυτή .Γιατί να το κάμουν με το σκεπτικό σου εσένα και ολων σχεδόν των άλλων που γράφουν εδώ και αλλού?Αν τα πράματα παν καλά εντάξει.Αν παν στραβά να παμε σε μηχανισμό στήριξης,να χάσουν οι μέτοχοι και οι φορολογούμενοι.Γιατί να βάλουν μέσα νέο μέτοχο που θα ελέγχει τις πράξεις τοπυς?Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις στη χειρότερη περίπτωση θα πάρουν αποζημίωση για να φύγουν. Αλλο οι πολιτικές μας πεποιθήσεις και άλλο η πραγματικότητα.