Απαραίτητη η αλλαγή κουλτούρας στους χώρους εργασίας

Φέτος είχα την τιμή και τη χαρά να συντονίσω το 21ο συνέδριο για την Ηγεσία & τη Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού, το οποίο πραγματοποιείται εδώ και 21 χρόνια με τη διαχρονική στήριξη της PwC. Το θέμα του φετινού συνεδρίου ήταν η ανάδειξη της ισότητας, της διαφορετικότητας και της ένταξης στον εργασιακό χώρο, που σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, αποτελεί το νούμερο ένα θέμα αναφορικά με το μέλλον της εργασίας.

Όλο και περισσότεροι οργανισμοί αναπτύσσουν στρατηγικές προώθησης της ισότητας, της διαφορετικότητας και της ένταξης, ξεκινώντας έτσι το ταξίδι τους προς μια πιο δίκαιη, χωρίς αποκλεισμούς κουλτούρα στο εργασιακό περιβάλλον.

Σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, τα lockdowns καθώς και οι άλλες πολιτικές που επιβλήθηκαν από τα κράτη λόγω του Covid, ανέτρεψαν πλήρως την πρόοδο που είχε σημειωθεί τα προηγούμενα χρόνια σε σχέση με την ισότητα των φύλων. Επιπρόσθετα προστέθηκε ο κοινωνικός αποκλεισμός ατόμων λόγω ιατρικής επιλογής, εθνικότητας ή κοινωνικής ανισότητας, με την τελευταία να αυξάνεται λόγω της οικονομικής κρίσης.

Ο Blair Sheppard, Global leader of strategy & leadership της PwC, ο οποίος έχει παρουσιάσει τα έξι παράδοξα της ηγεσίας στο παρελθόν στο συνέδριο αυτό, πριν λίγο καιρό ανέφερε ότι χρειάζεται αλλαγή ηγετικού μοντέλου. Όσο πιο γρήγορα μεταβούμε από τη μετασχηματιστική ηγεσία σε μια συμπεριληπτική και αξιόπιστη ηγεσία, τόσο πιο γρήγορα θα είμαστε σε θέση να επιλύσουμε την κρίση με τρόπο που να μας προετοιμάζει για το μέλλον.

Και φυσικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αυταρχικές ηγεσίες δεν λειτουργούν σε περιόδους αβεβαιότητας. Σε περιόδους αβεβαιότητας, η ελευθερία του λόγου είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς κανείς δεν είναι η μοναδική πηγή αλήθειας, επομένως ο καθένας μπορεί να έχει γνώμη. Η λογοκρισία φωνών που διαφωνούν μαζί μας, απλώς οδηγεί στην ομαδική σκέψη, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο. Αντίθετα, οι συμπεριληπτικοί ηγέτες ηγούνται με ταπεινοφροσύνη, αυθεντικότητα, περιέργεια και φροντίδα, προωθώντας την ελευθερία του λόγου και την κριτική σκέψη.

Πριν από έξι μήνες, η PwC διεξήγαγε μια παγκόσμια έρευνα για τις προσδοκίες των εργαζομένων, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 52.000 άνθρωποι από 44 χώρες και 140 εργοδότες. Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι κατά μέσο όρο ένας στους πέντε εργαζόμενους είναι πιθανό να στραφεί σε νέο εργοδότη και ένας στους τρεις σκοπεύει να ζητήσει αύξηση μισθού.

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι η διατήρηση αυτών των εργαζομένων απαιτεί κάτι περισσότερο από μια ικανοποιητική αμοιβή. Το αίσθημα της πληρότητας από την εργασία και η ευκαιρία να είναι κάποιος ο αυθεντικός εαυτός του στον εργασιακό του χώρο, έχουν σημασία για όσους σκέφτονται να αλλάξουν δουλειά.

Όταν μιλώ για την προώθηση της ισότητας, της διαφορετικότητας και της ένταξης στον εργασιακό χώρο, προτιμώ να συσχετίζω τη διαφορετικότητα με τους αριθμούς (πόσες γυναίκες διευθυντές, πόσες εθνικότητες σε μια εταιρεία κτλ), την ισότητα με τη δικαιοσύνη (διαφορετική υποστήριξη σε διαφορετικά άτομα για να έχουν ίσες ευκαιρίες) και την ένταξη με τις συμπεριφορές. Από τα τρία, το τελευταίο είναι το πιο δύσκολο.

Εάν καταφέρουμε να έχουμε ποικιλομορφία σε όλες τις δομές του οργανισμού, σωστές πολιτικές και διαδικασίες που να εξασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες μέσω δίκαιης και όχι ίσης μεταχείρισης και μια σωστή ενταξιακή κουλτούρα, τότε αυτό που θα προκύψει θα είναι ένας μαγικός χώρος εργασίας που δημιουργεί και προωθεί την αίσθηση του ανήκειν.

Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κουλτούρας μεταφράζεται όχι μόνο σε μια εκπληκτική εμπειρία για τους εργαζόμενους, αλλά και σε καλύτερη επιχειρηματική απόδοση και κερδοφορία.

Καταληκτικά, μια τέτοια κουλτούρα είναι απαραίτητη για τέσσερις λόγους:

1. Προσφέρει εκπληκτική εμπειρία στους εργαζόμενους και αυξάνει την αφοσίωση και την αποδοτικότητα

2. Οι επιχειρήσεις γίνονται μαγνήτης έλξης ταλέντου, αυξάνουν την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, διαχειρίζονται καλύτερα τους επιχειρησιακούς κινδύνους και αυξάνουν την επιχειρηματική απόδοση και κερδοφορία

3. Οι ρυθμιστικές αρχές άρχισαν να θέτουν πρότυπα και οι πελάτες άρχισαν να προτιμούν επιχειρήσεις που έχουν μια τέτοια κουλτούρα

4. Υπάρχει πίεση από την κοινωνία (black lives matter, metoo κτλ)

Η ποικιλομορφία, ισότητα και ένταξη δεν είναι λοιπόν κάτι που θα ήταν ωραίο να έχει μια επιχείρηση αλλά κάτι που της είναι πλέον απαραίτητο για να επιβιώσει.

Της Κλειούς Παπαδοπούλου, Συνέταιρος, Υπεύθυνη για θέματα Ένταξης και Διαφορετικότητας στην PwC Κύπρου.